George Soros financiert steeds radicalere organisaties

george-soros
George Soros werd in 1992 voor het eerst miljardair door te speculeren op het Britse pond.

De Amerikaanse belegger George Soros zegt een stem te willen geven aan groepen die niet worden gehoord in de samenleving. Maar in Nederland komt Soros met het geld van zijn Open Society Foundation (OSF) uit bij dezelfde, vaak radicale, activisten die ook al geld krijgen van minister Sigrid Kaag (Buitenlandse Zaken, D66) de Postcodeloterij en de Stichting Democratie en Media, mede-eigenaar van veel Nederlandse media.

Zo intervenieert het netwerk van Soros rechtstreeks in de Nederlandse democratie en bemoeit Soros zich met zijn geld met het Nederlandse debat over migratie, racisme en islam en met het Nederlandse drugsbeleid. Door zijn invloed in de Europese Unie en de Raad van Europa en andere internationale organisaties heeft Soros ook indirect invloed in Nederland, zoals bij het klimaatbeleid.

32 miljard dollar…

OSF werd in 1993 opgericht en wordt van fondsen voorzien door George Soros (1930), Amerikaan van Hongaarse origine. Soros heeft in totaal 32 miljard dollar toegezegd aan OSF, waarvan inmiddels ruim 15 miljard dollar door OSF is uitgekeerd. De 1800 medewerkers verdelen jaarlijks wereldwijd 1,2 miljard dollar voor het bereiken van ‘een tolerante, vrije samenleving’. Naast OSF financiert Soros organisaties als Transparancy International (tegen corruptie) en Milennium Promise (armoedebestrijding in Afrika). Mabel van Oranje was van 1997 tot halverwege 2008 in dienst van OSF.

Waar Soros in de jaren tachtig bewegingen steunde als Charta’77 en Solidariteit, die geweldloos in opstand kwamen tegen totalitaire regimes in respectievelijk Tsjechoslowakije en Polen, is het nu eerder andersom. Het geld vloeit naar organisaties die het gebruik van geweld niet schuwen om hun zin te krijgen in democratische landen.

220 miljoen voor radicale BLM-groepen

Zo kondigde Soros vorig jaar aan 220 miljoen dollar te geven aan enkele radicale Black Lives Matter-groepen, die Amerikaanse steden teisteren met straatterreur. In Nederland aarzelden door OSF financieel gesteunde tegenstanders van Zwarte Piet niet om geweld te gebruiken, zoals ook de inlichtingendienst AIVD opmerkte in dreigingsrapportages.

Uit de in 2016 naar buiten gekomen Soros Leaks bleek dat OSF een aantal radicale Palestijnse organisaties financieel steunt en in verschillende landen verkiezingen en referenda probeert te beïnvloeden.

Sinds 2004 mengt Soros zich in de Amerikaanse politiek door 23,5 miljoen dollar bij te dragen aan de verkiezingscampagne van toenmalig Democratisch presidentskandidaat John Kerry. Hierna steunde hij ook de Democratische kandidaten Obama, Clinton en Biden financieel.

Politieke partij VOLT Europe ontving volgens de website van OSF in 2018 23.600 dollar. Ook de makers van stemwijzers ProDemos en Kieskompas kregen in het verleden geld van OSF. De organisatie Stem voor Nederland, die campagne voerde voor een ‘ja’ in het Nederlandse Oekraïnereferendum, kreeg in 2016 een bedrag van 200.000 euro. Zowel OSF als Soros zelf gaven geld aan het Remain-kamp tijdens het Britse Brexit-referendum.

Soros spreekt zich overigens ook (nog steeds) uit tegen de autoritaire regeringen in China, Turkije en Rusland, uit welke landen OSF moest vertrekken. Hij zag zich verder gedwongen de door hem opgerichte en gefinancierde Central European University uit Boedapest naar Wenen te verplaatsen na aanhoudende conflicten met de regering-Orbán.

Multicultuur en open grenzen

Twee thema’s die terugkeren in het optreden van OSF en Soros in Europa zijn multiculturalisme en open grenzen. Sinds de migratiecrisis stelt OSF veel geld beschikbaar voor de opvang van migranten uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Later is daar als derde thema racismebestrijding bij gekomen. OSF probeert deze doelen te bereiken via beïnvloeding van de publieke opinie door NGO’s en de gang naar de rechter.

OSF in Nederland

OSF kijkt tevreden terug op wat het in Nederland de afgelopen jaren teweeg heeft gebracht. In een gesprek met NRC Next in februari 2019 noemde (toenmalig) OSF-directeur Jordi Vaquer drie thema’s waarop zijn organisatie in Nederland verandering tot stand heeft gebracht.

De eerste is het inperken van etnisch profileren door de politie door het maken van filmpjes, zoals de documentaire Verdacht.

Als tweede noemt hij de discussie over het koloniale verleden van Nederland en hedendaags racisme. Dit richtte zich vooral op het Sinterklaasfeest. Stichting Magenta kreeg geld om het debat over Zwarte Piet te ontketenen. Ook New Urban Collective van KOZP-voorman Mitchell Esajas kreeg geld van OSF (en verder ook van SDM en van de gemeente Amsterdam).

Het derde thema behelsde een samenwerking tussen SDM en OSF tegen ‘islamofobie’, waarover ik eerder schreef. OSF stopte er de afgelopen vier jaar 100.000 dollar per jaar in. Het resulteerde onder meer in een ‘Meldpunt Islamofobie’ en een filmpje met een Rotterdamse agente die een hoofddoek wil dragen.

Invloed in Europa

OSF is sterk actief op Europees niveau. Het European Centre for Law and Justice publiceerde begin vorig jaar een rapport waaruit blijkt dat tussen 2009 en 2019 ten minste 22 van de 100 permanente rechters bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg verbonden waren geweest aan of intensief samenwerkten met zeven NGO’s. Deze zeven NGO’s voeren veel zaken voor het Hof.

Van deze 22 rechters hadden er twaalf een directe link met het OSF-netwerk, zeven met diverse Helsinki Comités, vijf met de International Commission of Jurists, drie met Amnesty International en één met Human Rights Watch. OSF neemt als belangrijke financier van de andere zes NGO’s een centrale rol in. Sinds 2009 dienden er ten minste 185 zaken bij het Hof waarbij minstens één van deze zeven NGO’s officieel partij was. In 88 gevallen was er sprake van een situatie waarin een rechter moest oordelen in een zaak waar een NGO partij was aan wie de rechter eerder was verbonden.

Mensenrechten en klimaat

De link met mensenrechten is vruchtbaar gebleken om op nationaal niveau in landen als Nederland, België en Duitsland vergaande klimaatmaatregelen af te dwingen. Die weg wordt versterkt doordat op Europees niveau geestverwanten opereren. Nederlandse rechters verwezen in klimaatzaken (Urgenda, Shell) naar het beleid van Straatsburgse rechters over klimaat en mensenrechten.

Activisme langs juridische weg ontvangt ook op andere manieren financiële steun van OSF. Het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten ontving in 2019 200.000 dollar, na in 2016 al 170.000 dollar te hebben ontvangen en in 2013 ruim 200.000 dollar. Dit geld is vooral bedoeld om processen tegen de Nederlandse staat te voeren vanuit een uitgesproken links-activistische agenda, zoals rond asiel en migratie, racisme en discriminatie.

Hoogleraren van verschillende universiteiten verlenen hun medewerking. Voorzitter Monique Steijns wisselt haar werkzaamheden bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en de Wetenschappelijke Raad voor het regeringsbeleid af met bijdragen aan subsidietijdschrift OneWorld en voor de Raad van Europa.

Rechtszaken tegen de overheid…

OSF steunt ook de verwante Belgische Liga voor Mensenrechten jaarlijks met 75.000 dollar. Deze organisatie is vooral bezig op terreinen als asiel, discriminatie en privacy en slaagde er eerder in bij de rechter een verbod af te dwingen van het Vlaams Blok. Verder ontving ook de Greenpeace Council 50.000 dollar om rechtszaken tegen de overheid te financieren. Het Nederlands Helsinki Comité kreeg 25.000 dollar.

Deze activiteiten zijn in lijn met die in de VS, waar OSF strafrechthervorming, strengere wapenwetgeving en een liberaler drugsbeleid tot stand probeert te brengen door de campagnes van linkse openbare aanklagers te steunen. Die aanklagers zorgen er nu voor dat in steden als Portland en Seattle ‘antiracistische’ geweldplegers vaak hun straf ontlopen.

En samen sponsoren met de overheid…

Verder financiert OSF al jarenlang het European Network Against Racism (ENAR), dat ook in Nederland actief is. ENAR ontvangt meer dan 70 procent van de totale inkomsten van circa 1,165 miljoen euro van de Europese Commissie; OSF is goed voor 15 procent en 1,2 procent komt uit donaties. ENAR is sterk geïnspireerd door het antiracistische gedachtegoed van organisaties als BLM. Het heeft recent een daarop gebaseerd programma equal@work ontwikkeld, waarin bedrijven participeren als Adecco, Coca Cola, Pepsico, Procter&Gamble, Sodexo en Zendesk.

Deelnemende organisaties in ENAR zijn omder andere FEMYSO, waarvan GroenLinks-Kamerlid Kauthar Bouchallikht bestuurslid was, en New Urban Collective van de eerder genoemde Mitchell Esajas. Femyso kreeg in het verleden ook rechtstreeks geld van OSF. Zowel via ENAR zelf als via FEMYSO lopen er lijntjes naar de omstreden Moslimbroeders.

Onder de begunstigers van OSF komen we een aantal ‘oude bekenden’ tegen die ook al profiteren van de subsidiestroom vanuit het Ministerie van BuZa. Het bewijst dat deze clubs uit het juiste ideologische hout zijn gesneden. De door minister Kaag al rijkelijk bedeelde Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) ontving de afgelopen vijf jaar meer dan één miljoen dollar van OSF.

In de afgelopen vijf jaar kreeg Stichting Wemos in totaal 460.000 dollar van OSF, PAX Nederland 685.000 dollar en Both Ends 150.000 dollar. Het Transnational Institute ontving de afgelopen vijf jaar 461.000 dollar. TNI gebruikte het geld vooral om zowel nationaal als internationaal een pleidooi te voeren voor een verdere versoepeling en export van het Nederlandse drugsbeleid.

Kritiek op de met beursspeculatie rijk geworden Soros wordt vaak gemakshalve afgedaan als antisemitisme. Dat lag anders toen hij in 2016 als koper opdook van honderden sociale huurwoningen in Arnhem en deze twee jaar later met flinke winst weer verkocht. GroenLinks laakte diens optreden. Niemand die het toen had over antisemitisme. Detail: OSF ondersteunt de London Renters Union financieel om een vuist te maken tegen ‘abusive renting practices’.

Soros en OSF zijn in de loop der jaren steeds radicalere organisaties gaan sponseren. Zij claimen dat het om stemmen gaat die anders niet worden gehoord en dat financiële steun niet noodzakelijkerwijs betekent dat zij het eens zijn met deze stemmen. Het vreemde aan deze argumentatie is dat het blijkbaar alleen radicaal-linkse stemmen zijn die niet gehoord worden, terwijl uit eerdere bijdragen aan Wynia’s Week bleek dat deze zelfde stemmen rijkelijk van geld worden voorzien door het Ministerie van BuZa, de Postcodeloterij en SDM.