Laat Montessori niet opdraaien voor de jihad

Nederland is in veel opzichten een vrijheidslievend land. Je kunt dat zien aan grote dingen, maar soms ook aan kleine dingen. Neem de manier waarop we omgaan met motorrijders. Als die het prettig vinden om in groepsverband aan hun motoren te sleutelen of om samen toertochten te ondernemen, wordt ze door de overheid geen strobreed in de weg gelegd.

Natuurlijk, er zijn weleens motorclubs die van die vrijheid misbruik maken. Het in verenigingsverband rondrijden op motoren is dan een façade geworden voor het ontplooien van allerlei verboden activiteiten.
Staan er dan politici op die zeggen dat er een discussie moet komen over de vraag of samen motorrijden moet worden verboden? Nee, dat is nog nooit gebeurd. Wel is het zo dat justitie in actie komt zodra er motorclubs zijn die over de schreef gaan. Dat heeft er de afgelopen jaren onder meer toe geleid dat twee ‘outlaw motorcycle gangs’, namelijk Satudarah en Bandidos, door de rechtbank en het gerechtshof (deels) zijn verboden.
Dat vrijheid en redelijkheid in Nederland vaak hand in hand gaan, zie je ook aan onze omgang met politieke partijen. Zo is het elke Nederlander toegestaan een verkiezingsprogramma op papier te zetten, posters te laten drukken en te hopen op een zetel in een vertegenwoordigend lichaam.
Natuurlijk, er zijn weleens politieke partijen die van die vrijheid misbruik maken. Het in verenigingsverband nastreven van politieke doelen is dan een façade geworden voor het ontplooien van allerlei verboden activiteiten.
Staan er dan politici op die zeggen dat er een discussie moet komen over de vraag of iedereen zomaar een politieke partij mag oprichten? Nee, dat is nog nooit gebeurd. Wel is het zo dat justitie in actie komt zodra een politieke partij over de schreef gaat. Zo werd in 1998 de Centrumpartij ’86 (niet te verwarren met de Centrum Democraten van Hans Janmaat) door de rechtbank van Amsterdam verboden en ontbonden verklaard. Volgens het vonnis diende de partij op grond van artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht als een ‘criminele organisatie’ te worden beschouwd.

Cornelius Haga

Ook in het Nederlandse onderwijsstelsel is vrijheid een centraal begrip. Indachtig het beginsel dat de staat niets moet doen dat aan burgers kan worden overgelaten, is het ouders in Nederland toegestaan ‘bijzondere scholen’ op te richten. Dat zijn scholen die uitgaan van een bepaalde levensbeschouwelijke, godsdienstige of onderwijskundige (pedagogische) richting. Protestants of katholiek onderwijs dus, maar ook Montessorischolen, Daltonscholen en Jenaplanscholen. Ze zijn al decennialang enorm populair – ruim 70 procent van de ouders kiest ervoor.
Natuurlijk, er zijn weleens bijzondere scholen die van de vrijheid van onderwijs misbruik maken. Het in verenigingsverband bestieren van scholen is dan een façade geworden voor het ontplooien van allerlei verboden activiteiten. Zo raakte het islamitische Cornelius Haga Lyceum in Amsterdam onlangs in opspraak omdat leerlingen volgens inlichtingendienst AIVD werden beïnvloed door ‘richtinggevende personen’ die banden zouden hebben met jihadisten.

Staan er dan politici op die zeggen dat er een discussie moet komen over de vraag of vrijheid van onderwijs wel zo’n goed idee is?
Ja, dat gebeurt.
Zaterdag 20 april 2019 liet VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff weten dat artikel 23 van de grondwet (‘Het geven van onderwijs is vrij’) misschien wel ‘aangepast’ moet worden. ‘We moeten,’ zei hij tegen De Telegraaf, ‘op zoek naar een oplossing en daarbij is geen taboe’.
Dijkhoff deed zijn uitspraken in het kader van een persoonlijke evaluatie van de voor de VVD rampzalig verlopen Statenverkiezingen. Liberale kiezers, beducht voor de financiële gevolgen van het linkse ‘klimaatbeleid’ van het derde kabinet-Rutte, liepen toen massaal over naar Forum voor Democratie. Het waren voor de VVD de slechtste Statenverkiezingen sinds 1970 – bijna een halve eeuw geleden.
Komen de weggelopen kiezers terug nu ze weten dat Dijkhoff geen enkele concrete koerswijziging inzake de groene gekte in petto heeft, maar wel overweegt een einde te maken aan het ook onder liberale ouders buitengewoon populaire bijzonder onderwijs?
Nee, natuurlijk niet. Sterker nog: er staan de VVD nieuwe electorale afstraffingen te wachten. Tenzij de partij zich eindelijk weer gaat bekommeren om de zorgen van liberale kiezers. Geen klimaatflauwekul maar lastenverlichting. Geen zoveelste kinderpardon maar een rem op immigratie. Niet méér Europese Unie maar minder. En: als jihadisten klaslokalen kapen, niet Montessori daarvoor laten opdraaien.