PvdA moet niet willen meedoen aan RutteVier, maar serieus luisteren naar natuurlijke achterban

Het nieuws dit weekend was dat 80 procent van de VVD-kiezers een vijfpartijenkabinet niet ziet zitten. Bij de kiezers op het CDA is dat zelfs 85 procent. Aldus een opinieonderzoek van Maurice de Hond.

Daarmee is menselijkerwijs deze optie van tafel, want Rutte mag dan geen visie hebben, hij weet wel dat hij zijn kiezers niet massaal tegen zich in het harnas moet jagen. En als hem dat even ontschiet, is wel duidelijk dat Hoekstra niet mee zal (of beter: kan) doen.

Dat wordt slikken bij de D66-achterban, want daar is ruim 80 procent juist voorstander van een vijfpartijenkabinet.

Liefdesverdriet op links

Met mededogen bezien we het liefdesleed bij de achterban van GroenLinks: meer dan 90 procent wil met Rutte in het huwelijksbootje. Vergeet die ruzie, sorry voor die motie van wantrouwen.

Bij de PvdA’ers stromen de tranen eveneens rijkelijk: ook daar wil bijna iedereen wel trouwen met die vreselijke Rutte.

GroenLinks en PvdA, een pot nat

Met het mes op de keel zouden de achterbannen van VVD en CDA een kabinet met de PvdA nog wel accepteren, maar van GroenLinks moeten ze niets hebben.

Dat is opmerkelijk, want de programmatische verschillen tussen PvdA en GroenLinks zijn verwaarloosbaar. Beide partijen zijn helemaal woke, tegen kernenergie, voor slavernijexcuses, veel migratie en voor heel veel gratis voorzieningen.

De rekening leggen ze traditiegetrouw bij de ‘rijken’, maar dat levert te weinig op. En daarom mag het bedrijfsleven betalen.

GroenLinks wil circa 13 miljard heffen. De PvdA eist onbekommerd het drievoudige, 42 miljard, een kleinigheidje dat VVD en CDA kennelijk over het hoofd hebben gezien.

Aversie tegen GroenLinks

Waarom dan toch die enorme aversie tegen GroenLinks?

Omdat achter de programmatische congruentie twee heel verschillende partijen schuilgaan. Althans voorlopig en vooral in de beeldvorming en het collectieve geheugen van de kiezers, waarmee ook de urgentie voor de PvdA is aangegeven om als de bliksem de bakens te verzetten.

GroenLinks is niet wat je ziet

GroenLinks is een amalgaan van communisten, pacifisten, evangelisch radicalen, klimaatactivisten en grootstedelijke elites uit de publieke sector en het gesubsidieerde actiewezen. Dubbelzinnigheid is haar handelsmerk.

Zelf zo ‘wit’ als een fris gewassen laken, verwijt GroenLinks alles en iedereen racisme en eist ze diversiteit. Even tegenstrijdig is de houding van de partij inzake geloof en emancipatie: het kan niet seculier en gelijk genoeg, maar ongegeneerd plaatst de partijtop een gesluierde moslima met dubieuze orthodoxe connecties op een verkiesbare plaats voor de Tweede Kamer en zet het een seculier Kamerlid van Turkse komaf op een onverkiesbare plek.

De democratie kan, zo meent GroenLinks, voor zichzelf geen betere pleitbezorger hebben dan zijzelf, maar tezelfdertijd zijn het de wethouders van deze partij die wettelijke bevoegdheden eisen om windturbines en gasloze huizen aan de burgers op te leggen.

GroenLinks, ceci n’est pas une pipe. Het is niet wat je ziet en wat je ziet, wil je niet.

PvdA heeft tenminste een mooi verleden

De PvdA is ook van het padje, maar kan zich tenminste beroepen op een mooi verleden. De partij van Drees, Den Uyl en Kok. De partij van de AOW, de welvaartstaat, en de verheffing van de arbeidersklasse. De partij die – ik redeneer even als rechtse kiezer – weliswaar ‘links’ is, maar ook bereid tot verantwoordelijkheid en compromissen. Een eerbiedwaardige bestuurderspartij.

Met de emancipatie van de arbeidersklasse viel het fundament van de PvdA als volkspartij weg en schoof de achtergebleven hoogopgeleide partijelite steeds meer richting GroenLinks, met vrijwel gelijkluidende partijprogramma’s als gevolg.

De decimering in 2017 (29 zetels verlies) kun je wijten aan Rutte, maar eerlijker is om te zeggen dat de partij een lege huls was geworden. Of aardiger, als twee druppels water op GroenLinks was gaan lijken en dan kun je maar beter het origineel kiezen.

Samen = dom

Logisch dat stemmen opgingen om met GroenLinks te fuseren. Bijna elk jaar oppert iemand dit idee en is er wel weer een krant die dit onderzoekt. Zoals recent Trouw deed.

Dommer dan fuseren is niet denkbaar. Geen mens kan uitleggen dat één lekkende schuit het beter doet dan twee lekkende bootjes. Fuseren in een krimpende markt, door twee krimpende partijen die heel erg op elkaar lijken, dat is een garantie voor een leven als kabouter.

Dat hebben de toppen van GroenLinks en PvdA ook begrepen.

Het op één na domste dat je kunt doen, is besluiten alleen als duo in een ‘rechts’ kabinet te gaan zitten, Rutte IV dus. We vergeten beleefdheidshalve dat de SP aanvankelijk ook mocht meedoen, maar die lag zo maar opeens voor de bus. Sorry, foutje, zal niet meer gebeuren.

Hoewel het overgebleven duo ook niet aard- en nagelvast aan elkaar zit, trekken ze nu nog gezamenlijk op. Dat moet een heel ongemakkelijk gevoel geven.

Totale marginalisering van PvdA

Als ze al met z’n tweeën in Rutte IV komen, zal deze optische fusie tot een nog verdere marginalisering leiden.

Mag alleen de PvdA toetreden, dan weten we nu al een paar dingen zeker. In de eerste plaats heeft ze heel veel principes bij de deur van de Trêveszaal moeten inleveren, in de tweede plaats wordt ze uitgehold en opgegeten, door Kaag en Rutte en zelfs door Klaver en in de derde plaats hebben we binnen twee jaar een kabinetscrisis, geëntameerd door een overspannen Ploumen.

Minderheidskabinet VVD-D66-CDA

Keren we terug naar het onderzoek van De Hond. Het meeste draagvlak heeft een minderheidskabinet van VVD, D66 en CDA. Uiteraard niet bij de achterbannen van GroenLinks en PvdA, want die denken kennelijk dat meeregeren hen van de ondergang zal redden. Quod non.

Natuurlijk kunnen VVD en CDA proberen de CU of zelfs JA21 erbij te krijgen, maar waarom zouden ze D66 zo in een hoek drijven?

Een kabinet VVD-D66-CDA zou een paar belangrijke opdrachten op zich moeten nemen. Nederland doen herstellen van de corona-crisis. De woningbouw op gang brengen. Het klimaatakkoord herzien en kernenergie mogelijk maken. Migratie rationaliseren. En de bestuurscultuur aan een herwaardering onderwerpen.

Ondertussen is het gehouden in het parlement meerderheden te zoeken om zijn beleid te realiseren. Dat levert al aardige vingeroefeningen op voor de nieuwe bestuurscultuur.

PvdA: luister naar wat er leeft in je natuurlijke achterban…

En de PvdA? Die zou moeten doen wat iedereen van een serieuze partij met een roemrijk verleden verwacht. Nu het nog kan, want de positieve herinnering vervaagt snel.

Stoppen met het kopiëren van GroenLinks en serieus luisteren naar wat er leeft in haar natuurlijke achterban. Die wil geen wokeness, geen krankzinnig hoge windturbines, geen onhanteerbare instroom van migranten, geen jaren op de wachtlijst voor een woning. Die willen geen ijle dromen, die willen een paar redelijke maatregelen om het leven prettig te maken.

…en ga eens kijken bij je zusterpartij in Denemarken

Doe ’s gek, Lilianne Ploumen, ga kijken bij uw zusterpartij in Denemarken. Oprecht kijken en niet zoals uw voorganger deed met ogen en oren dicht. Praat met Mette Frederiksen, premier en partijleider van de Socialdemokraterne.

Die maakt furore met een stevig, burgergezind programma. Behoud van de welvaartsstaat en tegelijkertijd ook behoud van de cohesie in de samenleving door een niet-zachtzinnige integratie en een even duidelijk migratiebeleid.

Stap over uw schaduw heen, niet door kreunend en jammerend in een rechts kabinet te gaan zitten, maar door de PvdA te transformeren naar een partij zoals de Deense sociaaldemocraten hebben gemaakt.

De tijd dringt. GroenLinks smelt weg, voor de PvdA dreigt hetzelfde.