Jordan Bardella, de nieuwe leider van Rassemblement National, gaat de Europese verkiezingen in Frankrijk winnen

jordan
Jordan Bardella met Marine Le Pen. Beeld: skynews

De ‘grand remplacement’, een Frans begrip dat minder onheilspellend klinkt dan het Nederlandse ‘omvolking’, treft ook de radicaal-rechtse partij van Marine Le Pen. Want Jordan Bardella, met vooral Italiaans bloed in de aderen, aanvoerder van de partij Rassemblement National (RN) bij de Europese verkiezingen, noemt zichzelf ‘een Fransman die afkomstig is uit de immigratie’. Ook is hij ‘van gemengd bloed, voor 75 procent Italiaans’. Het resterende kwart is behalve Frans ook een beetje Algerijns, van zijn grootmoeder van vaders kant.

De in 1995 in de noordelijke Parijse voorstad Drancy geboren Bardella koos als tweede op de lijst van het RN de dochter van Algerijnse immigranten uit Marseille, de erudiete polemiste Malika Sorel. 

Volgens de laatste peilingen gaat hun lijst op 9 juni triomferen met 32,5 procent van de stemmen. Het ‘dichtstbij’ komt de kandidate van president Emmanuel Macrons partij, Valérie Hayer, met 17 procent.

De rellen van 2005

Net zomin als Nederlanders zijn Fransen erg geïnteresseerd in het Europees Parlement, maar in Frankrijk geldt de stembusgang als de generale repetitie voor de presidentsverkiezingen van 2027 als Marine Le Pen naar verwacht voor de vierde keer meedoet. Het zou voor haar een enorme opsteker zijn als het multiculturele duo Bardella-Sorel straks de weinig ‘diverse’ tegenstanders wegvaagt.

Jordan Bardella was een kind toen hij, in 2005, voor het eerst aanschouwde waarmee de niet-westerse immigratie Frankrijk heeft opgezadeld. Met zijn in Turijn geboren moeder Luisa zag hij vanuit hun sociale huurflat in de Parijse voorstad Saint-Denis hoe, vooral, jongeren van Arabische en Afrikaanse afkomst rotzooi schopten in de eerste landelijke opstand die sindsdien voortsmeult en in de zomer van vorig jaar een gruwelijk hoogtepunt bereikte.

Later zou Jordan Bardella de rellen van 2005 omschrijven als zijn ‘eerste politieke herinnering’. Zijn moeder werkte als onderwijsassistent op kleuterscholen.

Jordans ouders scheidden toen hun enige kind twee jaar oud was. Zijn vader Olivier, kind van lang geleden naar Frankrijk geëmigreerde Italianen, vestigde zich in een welvarender omgeving met zijn bedrijfje in frisdrankautomaten. Jordan was regelmatig bij hem, maar moeder Luisa nam het grootste deel van de opvoeding op zich. Jordan was zestien toen hij lid werd van het Front National, de in 1972 door Jean-Marie Le Pen opgerichte partij. De vernielingen, plunderingen en brandstichtingen onder zijn raam hadden veel met die keuze te maken. 

Zo bezien beschikt Jordan Bardella over onberispelijke ‘volkse’ geloofspapieren, waar Marine Le Pen opgroeide in een meer bourgeois milieu. ‘Als jongen zag ik hoe mijn moeder haar best deed de eindjes aan elkaar te knopen, vooral tegen het eind van de maand,’ vertelde hij een tv-interviewer in 2022.

Jongerentak van het Front National

Zijn ouders stuurden hem naar een particuliere, katholieke middelbare school liever dan naar de openbare school in de buurt met een niet al te beste reputatie. Bij een terugblik op zijn jeugd in Saint-Denis en andere plaatsen in het departement Seine-Saint-Denis vertelde Bardella het weekblad Valeurs Actuelles: ‘Het zijn delen van ons land die niet echt meer behoorden tot de Republiek. Immigratie, armoede en misdaad tierden er welig. Drugsverkopers dealden er in en om de flatgebouwen. Ik kwam ze soms tegen als ik het onze wilde binnengaan.’

Na de middelbare school ging Bardella aardrijkskunde studeren aan de Sorbonne. Hij maakte zijn studie niet af en stortte zich op zijn werk als lid van de later door hem geleide jongerentak van het Front National. Daar trok hij de aandacht van Le Pen sr. en diens jongste dochter Marine. Zij zette in 2015 haar vader uit ‘zijn’ partij na de zoveelste racistische en antisemitische sneer. Drie jaar later gaf ze de partij de nieuwe naam RN.

Bardella kreeg de kans zich te bewijzen als lokale partijleider, raadslid en lid van het campagneteam van Marine Le Pen voor de presidentsverkiezingen van 2017. Le Pen werd hard verslagen door Emmanuel Macron. Toch benoemde ze Bardella tot haar woordvoerder en lijsttrekker van het RN bij de Europese verkiezingen van 2019. Hij won met 23 procent van de stemmen, net iets meer dan Macrons kandidate.

Leider van het RN

In 2022 werd Jordan Bardella gekozen tot leider van het RN. Bij interne verkiezingen versloeg hij met overmacht een vroegere levenspartner van Marine Le Pen, de huidige RN-burgemeester van Perpignan. Kort tevoren was Le Pen opnieuw door Macron verslagen bij de presidentsverkiezingen, maar nu eervoller dan vijf jaar eerder. Aan Bardella de taak de partij hoog in de peilingen te houden, zodat zij als leider van de fractie van 88  RN-parlementariërs, de grootste in de oppositie, verder kan werken aan een presidentieel imago. 

Ideale schoonzoon

Met Jordan Bardella aan het roer wordt de grootste nationalistische partij in Frankrijk niet langer geleid door iemand met de naam Le Pen, maar hij is wel nauw met de clan verbonden. Zijn vriendin, Nolwenn Olivier, is de dochter van Marines oudere zuster Marie-Caroline en haar man Philippe Olivier, een RN-apparatchik.

De lange, conventioneel geklede Bardella gaat door voor de ideale schoonzoon, met zijn goede manieren, atletische bouw en onverstoorbaarheid als opponenten of journalisten hem irriteren. Meestal bedient hij zich van een vocabulaire vol algemeenheden waaraan weinigen zich zullen storen.

Dit tot ergernis van links en sommige media, die een haatfiguur als Jean-Marie Le Pen missen. Deze is inmiddels 95 jaar. Onlangs werd hij onder bewind geplaatst op verzoek van zijn drie dochters.

De dagelijkse actualiteit lijkt Bardella’s boodschap te bevestigen dat er iets heel erg mis is in de parallelle, goeddeels geïslamiseerde samenlevingen in voorsteden en zelfs provincieplaatsen. Begin april werd een 15-jarige schooljongen doodgeslagen in de plaats Viry-Châtillon bij Parijs, omdat hij het ‘bevel’ had genegeerd van broers van zijn vriendinnetje om haar niet meer te zien. Hij bezoedelde de eer van de familie.

In de Elzas werd een schoolmeisje in elkaar geslagen omdat ze de Ramadan niet respecteerde, in Montpellier onderging een scholiere hetzelfde lot omdat ze zich volgens haar moeder kleedde ‘als een Europese’. Eerder had de directeur van een middelbare school in Parijs ontslag genomen na doodsbedreigingen omdat hij een moslimleerlinge had opgedragen haar hoofddoek af te doen.

Volgens niet alleen Bardella oogst Frankrijk daarmee wat het zaaide met ‘een volledig krankzinnige immigratiepolitiek gedurende veertig jaar’. Hij zegt dit soort dingen ook in vloeiend Italiaans, zoals bij bezoeken aan de Italiaanse zusterpartij La Lega van Matteo Salvini.

Bardella heeft geen last van de naam Le Pen

Een onderzoeksprogramma van de Franse publieke omroep beweerde onlangs dat Bardella zich jarenlang verschool achter een racistisch en anoniem Twitter-account. Hij ontkende. Franse media stelden vast dat Bardella’s fractiegenoten in het Europees Parlement de laatste jaren herhaaldelijk stemden tegen resoluties die het Kremlin kunnen mishagen. Of ze onthielden zich van stemming. Zelfs een veroordeling, in 2020, van een poging tot vergiftiging van Aleksej Navalny ging ze te ver. Het verklaart de verdenkingen dat Moskou ultra-rechtse politici betaalt.  Premier Gabriel Attal noemde RN-parlementariërs onlangs nog ‘de troepen van Poetin’. Het boeit de Fransen weinig, gezien Bardella’s opmars in de peilingen.

Zal hij ooit Marine Le Pen vervangen als presidentskandidaat van de partij? Zelfs haar aanhangers vrezen dat de naam Le Pen een obstakel zal blijven richting het Elysée. Jordan Bardella zou het ondanks een ‘buitenlands’ klinkende naam wél kunnen klaarspelen, net als in 2007 Nicolas Sarkozy, de zoon van een Hongaars immigrant en een Franse moeder.

Wynia’s Week is onafhankelijk, ongebonden en broodnodig. De donateurs maken Wynia’s Week mogelijk. Doet u mee? Dat kan op verschillende manieren, kijk HIER. Hartelijk dank!

René ter Steege is journalist, schrijver en vertaler. Hij vertaalde het boek ‘De laatste dagen van Samuel Paty’ over de terroristische moord op een Franse leraar. Het boek is overal te koop, zoals in de winkel van Wynia’s Week.