‘Eindelijk het standaardwerk over de woke-waanzin die alles in een wurggreep houdt’
Een kleine groep fanatieke actievoerders (hooguit enkele tientallen en verenigd in piepkleine organisaties als BIJ1, KickOutZwartePiet, The Black Archives en Nederland Wordt Beter) heeft in amper een decennium greep gekregen op de Nederlandse samenleving.
Daarover gaat het nieuwe boek ‘WOKELAND. Hoe een radicale voorhoede vat kreeg op de samenleving’ van schrijver Coen de Jong. Het boek is sinds vrijdag 25 november overal verkrijgbaar, zoals HIER.
Veel lawaai en volgzame media
De werkwijze van de radicale woke-voorhoede is helemaal conform de handleiding ‘Rules for radicals’ van beroepsactivist Saul Alinsky uit de jaren ’70. Deze groepen maken veel lawaai, bespelen de media als een piano en beschuldigen personen met macht zoals premier Mark Rutte van (‘systemisch’) racisme. En ze spelen in op het latente schuldgevoel van met name de progressieve hoogopgeleide blanke Nederlander in bestuurlijke functies – zowel over de eigen huidskleur als over het koloniale verleden van Nederland.
En het werkt: hun gedachtegoed vond gretig aftrek bij politici van met name GroenLinks en D66, die het vervolgens op lieten nemen in het beleid van het vorige en het huidige kabinet-Rutte. Woke en de bijbehorende obsessie met ‘Diversiteit en Inclusiviteit’ is onder de kiezers – de Nederlandse burgers, de Nederlandse consumenten ook – overigens niet heel populair: her en der is al te zien dat de wal het schip keert. ‘Wokeland’ geeft daar voorbeelden van.
‘Eindelijk een allesomvattend standaardwerk over de woke-waanzin die politiek, overheid, media en universiteiten in een wurggreep houdt. Coen de Jong fileert in deze pageturner alle mogelijke uitwassen en symptomen van deze uit de VS overgewaaide pandemie’ (Arthur van Amerongen in HP/De Tijd).
Excuses slavernijverleden: ons kent ons
De regering heeft nu aangekondigd op 19 december 2022 excuses te gaan aanbieden voor het slavernijverleden van Nederland. De excuses door het kabinet RutteVier kwamen tot stand onder druk van D66 en de ChristenUnie. D66-minister Kajsa Ollongren liet in 2020, vlak na demonstraties tegen racisme na de dood van de Amerikaan George Floyd, het Adviescollege Dialooggroep Slavernijverleden onderzoek doen naar de kwestie van excuses. Coen de Jong beschrijft de gang van zaken in ‘Wokeland’.
De ‘Dialooggroep’, met daarin oud-PvdA-er Dagmar Oudshoorn, ex-voetballer Edgar Davids en rapper Typhoon, sprak vrijwel uitsluitend met belangengroepen van Caribische Nederlanders en concludeerde dat excuses hoogst noodzakelijk waren. Ook moest er 200 miljoen komen voor een Bewustwordingsfonds, uit te geven door dezelfde belangengroepen waar de Dialooggroep mee had gesproken. Minister Ollongren nam alle adviezen over. Belangengroepen als The Black Archives en het Nederlands Platform Slavernijverleden schroeven intussen de eisen tot herstelbetalingen verder op.
Het draagvlak voor nationale excuses is het grootst in Den Haag en in Hilversum bij de NPO. I&O Research onderzocht in januari 2021 hoe Nederlanders denken over excuses voor het slavernijverleden. Slechts één op drie (31 procent) van de autochtone Nederlanders vond dat Nederland als land excuses moet maken, tegen 70 procent van de Surinaams-Antilliaanse Nederlanders. 61 procent van de autochtone Nederlanders vond dat je geen excuses voor de acties van vorige generaties kunt maken.
Gloria Wekker: witte (on)schuld
Een centrale rol in ‘Wokeland’ is weggelegd voor emeritus hoogleraar Gloria Wekker. Zij schreef het boek ‘Witte onschuld’, dat dienst doet als handleiding voor woke-Nederland. Kernpunt is dat Nederland institutioneel racistisch is, alle blanke Nederlanders hebben ‘wit privilege’ en mensen van kleur zijn slachtoffer van onderdrukking, wat rechtstreeks is te herleiden tot de slavernij. Deze ‘witte schuld’ kan nooit worden afgelost, maar de geprivilegieerden moeten wel permanent luisteren en plaatsmaken.
Premier Mark Rutte sprak eerst nog badinerend van ‘sociologenjargon’, maar in enkele jaren kreeg de woke voorhoede de VVD-premier zo ver dat hij én het bestaan van institutioneel racisme erkende én BlackLivesMatter Nederland en KOZP op het Catshuis ontving. Het kabinet RutteDrie stelde in 2021 oud-PvdA wethouder Rabin Baldewsing aan als Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme, die direct met de actiegroepen aan tafel ging en een groot deel van hun agenda (samengevat in het Zwart Manifest) overschreef.
Ondertussen op het Mediapark…
De publieke omroep liep onder (de vorige) bestuursvoorzitter Shula Rijxman en directeur Frans Klein – nu ‘tijdelijk’ uit functie – voorop in het verspreiden van de woke boodschap. Het tv-programma De Wereld Draait Door – met de gevallen presentator Matthijs van Nieuwkerk – gaf royaal een podium aan woke-activisten als BIJ1-politica Sylvana Simons en rapper Akwasi, die carrière maakte als omroepbestuurder van omroep ZWART, ondanks dat hij in 2020 tijdens een interview een journalist van de EO fysiek bedreigde.
Omroepen als BNNVARA lopen met de talkshow Khalid & Sophie voorop in inclusief en divers zijn, waarbij andere standpunten steeds vaker ongewenst en verdacht zijn. Oud-PvdA politica Amma Asante – inmiddels lid van BIJ1 – is de nieuwe voorzitter van het Commissariaat voor de Media, dat moet oordelen over de nieuwe omroepen ZWART en Ongehoord Nederland.
De nieuwe NPO-bestuursvoorzitter Frederieke Leeflang bevestigde na haar aantreden op een diversiteitscongres – dat Coen de Jong hilarisch beschrijft – het grote belang dat de NPO hecht aan diversiteit en ‘een stem geven’ aan achtergestelde groepen ‘mensen van kleur’. In de programmering is sindsdien ruim aandacht voor ‘woke’ onderwerpen, al zijn de kijkcijfers van die programma’s meestal dramatisch.
Hoofddoeken bij de politie
De korpsleiding van de Nationale Politie zet zwaar in op inclusiviteit en diversiteit, terwijl tegelijkertijd actiegroepen als Controle Alt Delete de politie op de hielen zitten over (al dan niet vermeend) etnisch profileren.
Achter de schermen werkt een lobby van islamitische organisaties als DENK en Nida – en internationaal de Moslimbroederschap – aan het doordrammen van het recht van vrouwelijke politieagenten om bij het politie-uniform de hoofddoek te mogen dragen. Deze lobby heeft steun uit onverwachte hoek, namelijk van leden van de korpsleiding als Pieter-Jaap Aalbersberg (inmiddels Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid) en Martin Sitalsing. Ook Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme, Rabin Baldewsing, riep in 2022 op tot de hoofddoek bij de politie.
Minister van Justitie Dilan Yesilgoz – geen fan van ’woke’ – verklaarde onlangs mordicus tegen dit plan te zijn, maar politieke partijen als GroenLinks en D66 lopen er warm voor en die partijen schrijven in dit opzicht in hoge mate premier Mark Rutte de wet voor.
Piet als breekijzer
Zwarte Piet is de aanjager van de Nederlandse versie van de woke-golf, zoals die in ‘Wokeland’ wordt beschreven. Ook in 2022 blijft de controverse over de figuur van Zwarte Piet de gemoederen verhitten. Dankzij het activistische theater van Quinsy Gario, Jerry Afriyie en Sylvana Simons van politieke partij BIJ1 zien veel Nederlandse politici, bestuurders, NPO-presentatoren en Bekende Nederlanders zichzelf met terugwerkende kracht als schuldig aan een racistische traditie.
De Zwarte Piet-traditie zou symbool staan voor de slavernij en dus racistisch zijn, een standpunt dat ook onderzoeksinstellingen als het Meertens Instituut en het KIEM actief uitdragen. Aanwijzingen voor het tegendeel worden van tafel geveegd, media als de NPO zijn vrijwel uitsluitend geïnteresseerd in de standpunten van Kick Out Zwarte Piet en van documentairemaakster Sunny Bergman.
Overal racisme
KOZP is onderdeel van een beweging van actiegroepen die overal – van de politie tot universiteiten – ‘institutioneel racisme’ ontwaren. De fictieve figuur Zwarte Piet was het breekijzer, een instrument om bij Nederlandse bestuurders schaamte op te wekken en ze tot concessies te bewegen.
Vicepremier Lodewijk Asscher van de PvdA nam in 2015 namens RutteTwee openlijk afstand van de Zwarte Piet-traditie, een keerpunt in het debat. Al te vriendelijk is het activisme niet: rapper Akwasi beloofde op 1 juni 2020 op de Dam een Zwarte Piet ‘in het gezicht te schoppen’. Burgemeesters van de grote steden gingen om en legden de verandering van bovenaf op.
Alleen ‘populistisch-rechts’ in Nederland plus een enkele lokale actiegroep verdedigt nog openlijk de Zwarte Piet-traditie, met als effect dat steeds meer Nederlanders zich er in het openbaar van afkeren – mede ‘omdat het moet’. De hele Sinterklaastraditie lijdt overigens mee.
Desondanks bleek in 2021 uit een peiling van EenVandaag dat 56 procent van de Nederlanders nog steeds niet het uiterlijk van de traditionele Zwarte Piet wilde aanpassen, tegen één derde van de respondenten die dat wél wilde. Slechts 17 procent van de ondervraagden vond Zwarte Piet een racistisch fenomeen, 78 procent vond van niet. Het illustreert wat Coen de Jong in ‘Wokeland’ beschrijft: je hebt maar weinigen nodig om Nederland om te buigen – op voorwaarde dat de top van het land vooropgaat in buigen.
Wokeland Hoe een radicale voorhoede vat kreeg op de samenleving van Coen de Jong is een uitgave van Uitgeverij Blauwburgwal, omvat 242 pagina’s en is overal verkrijgbaar, zoals HIER. Het boek kost 22,50 – inclusief verzendkosten.