Handig voor Nederland: een Britse waarschuwing tegen klimaat- en genderhysterie

We moeten het hebben over ‘haar penis’, schrijft de Britse essayist Brendan O’Neill in zijn nieuwe boek A Heretic’s Manifesto. Niet in een specifiek geval, maar in algemene termen. Een samenvoeging van mannelijk en vrouwelijk: haar penis. Niets vertegenwoordigt beter het irrationalisme van deze tijd – en het gladde autoritaire denken dat het verdedigt.

Het boek van O’Neill gaat vooral over de Anglo-Amerikaanse wereld, maar omdat we alles overnemen uit die wereld, kom je het ook in Nederland overal tegen: in de Volkskrant, in NRC Handelsblad, in Trouw, bij de NOS, in de linkse politiek, in de culturele sector enzovoort.

De Britse Daily Mirror publiceerde een artikel over een vrouw die een fortuin uitgaf aan geslachtsverandering, maar die besloot haar penis te houden. Uiteindelijk realiseerde ze zich dat ze lesbisch was. Waren de dagbladen niet ooit bedoeld om feiten te leveren? Een vrouw met een penis die seks wil met een andere vrouw. Je bedoelt een man die seks wil met een vrouw, schrijft O’Neill.

Een veroordeelde verkrachter in een vrouwengevangenis

De voorbeelden die O’Neill geeft doen je duizelen, je vraagt je af hoe de journalisten het uit hun pen krijgen. Neem Karen White, een man met een strafblad voor verkrachting, en een pedofiel. Ondanks dat wordt hij volgens eigen wens geplaatst in de vrouwenafdeling van de gevangenis in West Yorkshire. Eenmaal binnen verkracht hij twee vrouwelijke gevangenen.

De Schotse politie neemt domweg het geslacht over dat de verdachte zelf opgeeft. De statistiek is inmiddels onbetrouwbaar. De GGD in Nederland heeft in de recente Gezondheidsmonitor naast het onderscheid man/vrouw nog twee categorieën: ‘non-binair’ en ‘anders dan bovenstaande’. De hutspot die daaruit voortkomt is voorspelbaar.

Is de eindeloze letterbak aan sekse-identiteiten een randverschijnsel? De feministische Nederlandse Stichting Voorzij publiceert regelmatig nieuwe gevallen van mannen in vrouwengevangenissen, transvrouwen in de sport, genderidentiteit en wetgeving. Ik heb niet de indruk dat ze razend populair zijn. De gevestigde media laten Voorzij links liggen.

Banken treden steeds meer op als onze morele hoeders, in naam van de nieuwe religie van de genderfluïditeit of het klimaat. Dat ondervond ook Voorzij, toen internetbank Bunq in 2021 de rekening van de stichting blokkeerde vanwege ‘transfobie’. De feministen van Voorzij zijn de nieuwe ketters, die niet toegeven aan de dwang van de genderreligie.

Het gebruik van genderspecifieke termen heeft niets te maken met een bepaalde vorm van beleefdheid naar een ander die een probleem heeft met zijn/haar sekse. Het gaat om het internaliseren van de ‘juiste opvattingen’ gedicteerd door de LGBTQ-gemeenschap.

Een jaar geleden meldde The New York Times dat een 83-jarige vrouw uit Brooklyn een andere vrouw van 68 jaar had vermoord. Ver weggestopt in het artikel lazen we echter dat de moordenaar zich identificeert als transgender. Een man dus.

Een Harry Potter-tentoonstelling zonder J.K. Rowling

CNN bekritiseerde de Britse schrijfster J.K. Rowling, die protesteerde tegen het uitwissen van biologische seksebepaling. Ze wordt voortdurend achtervolgt door de LGBTQ-gemeenschap, die ervan overtuigd is dat ook transvrouwen vrouwen zijn.

Kinderboekenauteur Gillian Philip werd door haar uitgever gedumpt toen ze Rowling steunde. ‘It started with online messages threatening to kill and rape me, moved on to emails being sent to my publishers demanding my sacking and ended, a day later, with me losing my livelihood’, vertelde ze vorig jaar aan de Daily Mail.

Meer recent haalde het Museum voor Pop Culture in Seattle iedere verwijzing naar Rowling weg van een Harry Potter-tentoonstelling. Ze had volgens het museum antisemitische en raciale karakters gebruikt in haar boeken. Je moet er maar opkomen: Harry Potter zonder J.K. Rowling.

De heksenvervolgingen hadden te maken met de kleine ijstijd

O’Neill legt in zijn boek een relatie tussen klimaat, mislukte oogsten en heksenvervolging in de zestiende eeuw. Hij schrijft dat de heksenvervolgingen in Europa verbonden waren met veranderende weersgesteldheden.

Een voorbeeld is koning Jacobus VI van Schotland die zijn geliefde Anne van Denemarken in 1590 niet over kon laten komen door ‘een vreemd soort heftige wind’, waardoor haar schip tot tweemaal toe noodgedwongen in Noorwegen naar de haven moest. Dit resulteerde uiteindelijk in de North Berwick Witch Trials, waarbij vijfentwintig vrouwen de dood vonden.

Europa beleefde toen een kleine ijstijd met exceptioneel koude winters die de graanoogsten vernietigden. De voortdurende angst voor onvoldoende voedsel resulteerde in een collectieve hysterie met de genoemde vervolgingen.

Met name in de periode 1588-1600 kwamen veel extreme winters voor. Het is geen toeval dat de ongeveer 110.000 heksenvervolgingen in Europa plaatsvonden tijdens die klimatologisch instabiele periode. Heksen werden geacht specifieke gaven te hebben die de natuur konden beïnvloeden. Het waren vaak kwetsbare, alleen levende vrouwen die een makkelijke prooi vormden voor mannelijke hysterie.

Deze hysterie laat zien hoe gevaarlijk het is om moralistisch naar het klimaat te kijken. Het vinden van heksen die het weer beïnvloeden is nog springlevend. Nee, niemand komt meer op de brandstapel – we zijn een stuk beschaafder geworden en ook hebben het nu over ‘klimaatverandering’ en niet meer over een ‘vreemde en heftige wind’.

Maar er moet druk op de ketel blijven. In 2019 kampeerden activisten van Extinction Rebellion voor de deuren van The New York Times met de eis om niet langer over klimaatverandering te spreken, maar over de klimaatnoodtoestand. Terecht schrijft O’Neill dat hieraan een irrationeel en apocalyptisch gedachtengoed ten grondslag ligt. Een stap verder en je hebt een ‘gelegitimeerde’ aanslag op een bank of op de fossiele industrie.

De krankzinnigheid van onze tijd

‘Haar penis’ of ‘klimaatschuld’ strekt zich uit over de gehele westerse wereld, schrijft O’Neill. Het laat de krankzinnigheid van onze tijd zien. We leven in een tijd van collectivisatie van de heksenvervolging: we zijn ‘guilty as hell’. Overstromingen, bosbranden, hitte, koude winters, smeltende ijskappen: alles heeft een oudtestamentische invulling gekregen, het einde der tijden lijkt nabij. We moeten berouw tonen en onze zonden opbiechten. 

A Heretic’s Manifesto telt tien hoofdstukken en stelt ook actuele thema’s als convid en de islam aan de orde. Er is wel een onderliggend thema: altijd zijn er mensen geweest die weerstand boden en die niet meegingen met de irrationaliteit. Ook Brendan O’Neill is daar een voorbeeld van. Te midden van alle hysterie over klimaat en gender is zijn boek een baken in de nacht.

Besproken boek: Brendan O’Neill, A Heretic’s Manifesto: Essays on the Unsayable (London Publishing Partnership 2023).

Arie Graafland is emeritus-hoogleraar aan de TU Delft.

Wynia’s Week verschijnt 104 keer per jaar met even onafhankelijke als broodnodige berichtgeving. De donateurs maken dat mogelijk. Doet u mee? Hartelijk dank!