Zomerboeken: Roderick Veelo, De Linkse Kerk, Schilderswijk en Dwingeland
De schijn regeert
Roderick Veelo is een bekend gezicht in de Nederlandse media. Hij is ook een begaafd columnist en essayist. Maar nooit eerder verschenen zijn stukken in druk. In ‘De schijn regeert’ stelt Roderick Veelo schijnvertoningen en hypocrisie aan de kaak in de media, het bedrijfsleven en de politiek.
Hoe geloofwaardig is U2-zanger Bono, die zich profileert als strijder tegen sociaal onrecht maar zijn vermogen onderbrengt in belastingparadijzen? Hoe geloofwaardig is Unilever, dat de mond vol heeft over mensenrechten, maar niet in Iran waar het tandpasta maakt? En hoe geloofwaardig zijn woke-activisten die ‘inclusie’ prediken maar de mensheid opdeelt naar huidskleur?
De Linkse Kerk
Dit boek is een primeur. Nooit eerder werd in kaart gebracht, hoe de Nederlandse protestanten – gereformeerden, met name – de afgelopen halve eeuw steeds weer links afsloegen.
Hoewel het om een minderheid gaat die nooit meer dan een tiende van de bevolking uitmaakten, hadden en hebben gereformeerden grote invloed op Nederland als geheel. Gereformeerden zijn gewend voorop te gaan, ook als ze linksaf slaan.
Prominente auteurs onder redactie van Syp Wynia en Henk-Jan Prosman schetsen hoe de toch zo conservatieve gereformeerden door hun kerkelijke en politieke leiders, hun academici en hun media steeds weer naar links worden getrokken.
Het verdriet van de Schilderswijk
‘Als het waar is wat veel oud-Schilderswijkers zeggen, dan kun je er niet omheen dat duizenden – misschien wel tienduizenden – iets verschrikkelijks is aangedaan…’
Er is veel geschreven over de Haagse Schilderswijk, maar zelden vanuit het standpunt van de Schilderswijkers zelf. Maaike van Charante zocht naar de oorzaken van de grote veranderingen in Nederlands bekendste volkswijk in de periode 1960-1980.
Ze beschrijft het langgerekte sterfbed van de oude wijk en de pijn van de bewoners. Het boek eindigt met een krachtige oproep om te leren van de geschiedenis: ‘Met dit boek wil ik een monument oprichten voor al die mensen die vertrapt zijn en niet gehoord werden. Laten we tenminste leren van deze ramp, opdat de machtelozen niet opnieuw vermalen worden door de onverschilligheid van de machtigen.’
Dwingeland, Orwell in de polder
Inlichtingendiensten weten wat burgers zeggen en denken. Facebook en Google verwijderen opinies. Geestdrijvers bepalen wat mensen wel en niet moeten denken. En tegenspreken? Dat is niet de bedoeling.
George Orwell beschreef in 1984 een onvrije samenleving vol dwang. Zulke onvrijheid konden we ons in Nederland decennialang niet voorstellen. Waarom zien we in ons dagelijks leven dan toch steeds vaker autoritaire ontwikkelingen?
In Dwingeland beschrijft Coen de Jong dat veel voorspellingen van Orwell sluipenderwijs uitkomen en hun intrede doen. Rechten en vrijheden komen steeds vaker in de knel.
