Steeds vaker worden vrouwen slachtoffer van een dominante islam

De islamisering van Nederland is al tientallen jaren gaande, vooral door immigratie, maar ook door politieke druk in binnen- en buitenland. Het heeft er alle schijn van dat opwinding over het Israëlische optreden tegen de radicale Hamas-moslims in de Gazastrook een nieuwe impuls geeft aan die islamisering. Nederland onderscheidt zich daarbij van veel andere westerse landen door het gebrek aan weerstand tegen de islam. Dat terwijl het buigen voor de islam (ook door ‘zelfislamisering’) toch ernstige risico’s voor westerse waarden, rechten en vrijheden met zich meebrengt, evenals ernstig verlies van maatschappelijke samenhang. Benno de Jongh schetst deze weken in Wynia’s Week hoe de islam greep krijgt op Nederland en wat er nog aan te doen is.

Vandaag deel 6: geweld tegen vrouwen: eerwraak, vrouwenbesnijdenis en seksuele misdrijven.

Overal ter wereld in streng islamitische gemeenschappen worden vrouwen onderdrukt, ook in Nederland. Veel moslims beschouwen man en vrouw helemaal niet als gelijken. Ook niet-islamitische meisjes en vrouwen zijn regelmatig slachtoffer van moslimmannen die er waarden op nahouden die in veel gevallen lijnrecht tegenover de westerse waarden staan.

Islamitische gemeenschap wordt steeds orthodoxer

De Nederlands-Turkse schrijver Lale Gül is een van de belangrijkste voorvechters van de rechten van moslimvrouwen in Nederland. Zij ontvluchtte haar streng islamitisch milieu in de Kolenkitbuurt in Amsterdam. In een interview met Doorbraak.be vertelt ze wat ze zoal om zich heen zag: ‘Moslima’s worden door hun broers in elkaar geslagen omdat ze hun hoofddoek afnemen, meisjes mogen geen relatie hebben voor het huwelijk.’

Het straatbeeld verraadt een toenemende orthodoxie binnen de islamitische gemeenschap in Nederland. Meisjes van een jaar of 8 die een hoofddoekje of zelfs gezichtsbedekkende kleding dragen, zijn allang geen zeldzaam verschijnsel meer. Op straat wordt het aandeel moslima’s dat een hoofddoek en gezichtssluier draagt steeds groter. Ook de nikab (waarbij slechts de ogen zichtbaar zijn) of boerka (waarbij het gehele lichaam bedekt is, inclusief de ogen) zijn steeds vaker waarneembaar. Dat geldt allang niet meer alleen voor bepaalde wijken in de grote steden.

Door links-progressieve partijen wordt de hoofddoek uitgelegd als ‘de vrijheid om te dragen wat je wil’. Een vreemde  redenering, zeker als je kijkt naar een land als Iran, waar de hoofddoek hét symbool is van de vrouwenonderdrukking. Gül: ‘Wanneer ik dat aanklaag in mijn boeken, reageert die linkse intellectuele elite alsof ze water ziet branden. Of ik dan niet weet dat er ook moslima’s zijn die er vrijwillig voor kiezen om een hoofddoek te dragen. Zo zullen er ongetwijfeld ook wel een aantal te vinden zijn, maar uit eigen ervaring weet ik dat het een zéér kleine minderheid is.’

Binnen streng islamitische milieus zijn er ook grotere excessen, zoals de genitale verminking van meisjes. Er zijn naar schatting ruim 41.000 vrouwen in Nederland besneden. Nog eens 4200 meisjes dreigen tijdens een bezoek aan het buitenland de zeer pijnlijke ingreep te moeten doorgaan. Van die groep worden zo’n 1800 meisjes achtergelaten in dat land en in sommige gevallen zelfs uitgehuwelijkt. Een ruime meerderheid van de besneden meisjes en vrouwen die in Nederland wonen is afkomstig uit Somalië, Egypte, Ethiopië, Eritrea, Soedan en Irak.

Meisjes van soms pas 4 jaar oud worden zodanig besneden dat ze er de rest van hun leven ernstige medische klachten aan overhouden. Vrouwenbesnijdenis komt niet uitsluitend in islamitische kringen voor, maar ook veel in Afrikaanse christelijke gemeenschappen. Het verschil is wel dat islamitische geleerden beweren dat het iets aanbevelenswaardigs is, terwijl de christelijke voorgangers zwijgen over genitale verminking.

Rechter acht aanbevelen vrouwenverminking toegestaan

Na een item bij het tv-programma Nieuwsuur in 2018 deed de vrouwenorganisatie Femmes for Freedom aangifte tegen een prediker van de As-Soennah-moskee in Den Haag die genitale verminking van vrouwen omschreef als ‘aanbevolen in de islam’. De man werd in eerste instantie veroordeeld tot 80 uur taakstraf, maar in hoger beroep vrijgesproken. Het Hof ging mee met de verdediging dat het voor mannen in Nederland is toegestaan om te filosoferen over het aanbevelen van vrouwenverminking.

Femmes for Freedom spande ook een zaak aan bij de Raad van State tegen de burgemeester van Den Haag over de toelaatbaarheid van oproepen tot vrouwenbesnijdenis vanuit een moskee. De Raad van State oordeelde eind vorig jaar dat de burgemeester niet bevoegd is om op te treden tegen oproepen tot genitale verminking, zelfs niet als die in strijd zijn met het recht op lichamelijke integriteit. Opmerkelijk is dat de Raad van State toetste aan het wetsartikel dat de vrijheid van godsdienst waarborgt, maar niet aan internationale mensenrechtenverdragen zoals het VN-Vrouwenverdrag en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

‘WODC-rapport is mosterd na de maaltijd’

De juridische mogelijkheden schieten tekort om vrouwenbesnijdenis te bestrijden, concludeert het Wetenschappelijk Onderzoek- en Datacentrum (WODC) in een onlangs verschenen rapport. Daarin staat een aantal aanbevelingen zoals de forced marriage protection order:  hulpverleners, leraren of familieleden die weten dat een vrouw of meisje het risico loopt om uitgehuwelijkt te worden kunnen aan de rechter zo’n beschermingsbevel tegen huwelijksdwang vragen. Deze methode bestaat al in hetVerenigd Koninkrijken leidt daar over het algemeen tot goede resultaten.

Voor Shirin Musa, oprichter en directeur van Femmes for Freedom, voelt het rapport wel een beetje als mosterd na de maaltijd. ‘In het regeerakkoord van het kabinet Rutte IV stond al dat protection orders moesten worden ingevoerd. En ruim daarvoor, in 2019, heb ik in de Tweede Kamer hiervoor al een pleidooi gehouden. Ook moeten we hoognodig naar de Franse methode kijken, waar artsen verplicht worden om genitale verminking te melden. Die aanbeveling wordt dan weer niet gegeven in het WODC-rapport. Het duurt allemaal veel te lang.’

De moord op de 18-jarige Ryan

Ook het aantal zaken van eerwraak in ons land neemt toe. Vorig jaar werd het levenloze lichaam van de 18-jarige Ryan in de Oostvaardersplassen gevonden. Haar handen en voeten waren vastgebonden toen ze levend in het water werd gegooid. Verdachten in de zaak zijn haar vader en haar twee broers uit Syrië.

Tijdens de rechtszaak vorige week werden chatberichten opgevoerd, waaruit bleek dat ook de moeder van Ryan achter de moord stond. ‘Ze is een slet, het meisje is een slet en dient gedood te worden’, schreef de moeder in een chatbericht. Waarop Mohamed, de broer van Ryan, reageert: ‘Er is niks anders dan de dood.’ Moeder: ‘Als God het wil, dan zullen we haar gewikkeld zien in een lijkwade.’

Lale Gül reageerde bij het tv-programma Nieuws van de Dag: ‘Dit is geen uitzonderlijk geval. Dit is een breed gedragen idee, een diepgewortelde overtuiging. Ik denk dat die familie daar nog steeds achterstaat. Ze hebben ook geen enkel berouw getoond.’

Van 2010 tot 2013 lag het aantal eerwraak-zaken per jaar rond de 500, van 2020 tot 2023 rond de 600. In ongeveer vier procent van de gevallen was er sprake van (poging tot) moord of doodslag. Eerwraak is eerder cultureel dan religieus bepaald, maar geweld uit naam van de familie-eer komt vooral voor in de islamitische gemeenschap.

Uit onderzoek van het Kennisplatform Inclusief Samenleven blijkt dat eerwraak vooral op het sterk patriarchale Syrische platteland voorkomt. Syriërs vormen in de afgelopen jaren de grootste groep van mensen die asiel aanvragen in Nederland. Bijna 1 procent van de mensen die in ons land wonen, heeft een Syrische achtergrond en dat aantal groeit gestaag.

‘Grooming gangs’

Op oudejaarsavond 2015 werden in Keulen honderden vrouwen aangerand, beroofd en soms mishandeld en verkracht. De daders waren voornamelijk mannen uit islamitische landen die als asielzoeker of illegaal in Duitsland waren. Ook in Zweden zijn er verschillende voorbeelden van massa-aanrandingen, zoals de tientallen jonge Afghaanse asielzoekers die tijdens een festival in 2014 in Stockholm jonge meisjes omsingelden en betastten. Het jaar daarna gebeurde op hetzelfde festival ongeveer hetzelfde, ondanks de inzet van extra agenten.

In het Verenigd Koninkrijk hebben bendes van overwegend Pakistaanse moslimmannen sinds 1997 in tenminste vijftig verschillende steden en dorpen op grote schaal autochtone meisjes hebben gedrogeerd, verkracht en mishandeld. Deze bendes, waar in de Nederlandse media slechts sporadisch over wordt bericht, staan ook wel bekend als Pakistani grooming gangs of rape gangs.

Journalist Charlie Peters van GB News spreekt van een ‘nationaal schandaal’ met ‘tienduizenden, mogelijk honderdduizenden slachtoffers’. Alleen al in de Noord-Engelse plaats Rotherham zijn voor zover nu bekend ruim 1500 meisjes slachtoffer geworden van de rape gangs. Zowel de omvang als de details zijn schokkend. Lange tijd werd het schandaal onder de pet gehouden omdat politie, jeugdwerkers en politici bang waren voor racist te worden uitgemaakt.

Natuurlijk is misbruik van vrouwen niet uitsluitend een islamitisch fenomeen. Maar uit zowel anekdotisch bewijs als de cijfers blijkt dat vrouwen vele malen vaker slachtoffer zijn van jongens en mannen met een islamitische achtergrond. Niet alleen moslima’s zijn het slachtoffer van de orthodox-islamitische cultuur, dat geldt ook voor niet-islamitische meisjes en vrouwen in Nederland.

Wiskundige en cultureel antropoloog Jan van de Beek berekent in zijn boek Migratiemagneet Nederland van zes ‘asielherkomstnationaliteiten’ hoe vaak de mannen verdacht zijn van een seksueel misdrijf zoals aanranding en verkrachting. Per 10.000 autochtone mannen waren er over de jaren 2014-2023 gemiddeld bijna 3 verdachten van een seksueel misdrijf. Ter vergelijking: bij Syriërs is dat aantal 12 (4,4 keer hoger dan autochtonen), bij Iraniërs 19 (6,6 keer vaker), bij Eritreeërs 21 (7,5 keer vaker), bij Irakezen 24 (8,4 keer hoger), bij Afghanen 31 (10,9 keer vaker) en bij Somaliërs 57 (20,3 keer vaker). 

Islam belangrijke voorspeller van seksuele misdrijven

Bij deze cijfers hoort wel een nuance. Want van de immigranten  uit de landen die Van de Beek noemt is het overgrote deel moslim, maar niet alle. Eritreeërs zijn voor het overgrote deel aanhangers van de Eritrees-Orthodoxe Tewahedo Kerk. We kunnen dus niet stellen dat de islam de énige factor is als het gaat om hoe vaak mannen seksuele misdrijven plegen. Een belangrijke voorspeller is het wel, blijkt ook uit cijfers uit andere West-Europese landen. In Denemarken bijvoorbeeld maken eerste- en tweede generatie niet-westerse immigranten, onder wie veel moslims, 10,6 procent van de bevolking uit, terwijl ze verantwoordelijk zijn voor 29,6 procent van het totaal aantal gewelddadige delicten en voor 32,4 procent van de verkrachtingen.

Nou wordt weleens vergoelijkend gezegd dat het gedrag te verklaren is door het trauma dat jongens en mannen hebben opgelopen door oorlog en geweld. Behalve dat zich onder de asielzoekers ook een aanzienlijk deel economische vluchtelingen bevindt, vaak ‘gelukzoekers’ genoemd, zou een oorlog geen reden moeten zijn om vrouwen in het land dat je gastvrij opvangt, aan te randen of te verkrachten. Oekraïense mannen bijvoorbeeld maken zich niet bovenmatig vaak schuldig aan seksuele misdrijven.

De oorzaak moet veel meer in de culturele achtergrond worden gezocht. In de islam worden vrouwen geacht zich onderdanig op te stellen richting de man. Vrouwen die zich in hun ogen westers kleden worden als ‘onzedig’ gezien of nog erger, als ‘slet’ of ‘hoer’. In de ogen van sommige moslimmannen uit orthodoxe gemeenschappen gelden vooral de religieuze wetten en is de Nederlandse wet- en regelgeving daaraan ondergeschikt.

Daar komt bij dat de pakkans van seksuele misdrijven in Nederland laag is. Naar schatting 70 procent van de zedenincidenten wordt niet eens gemeld bij de politie. Slachtoffers klagen dat ze niet gehoord of geloofd worden. Als ze wel aangifte doen, worden verdachten van verkrachting zelden vervolgd of tot hoge straffen veroordeeld. De bewijslast is vaak lastig en de werkdruk bij de zedenpolitie is hoog. Voor veel moslimimmigranten gaat van de Nederlandse politie en justitie amper een afschrikwekkende werking uit.

‘Andersdenkende voorhoede moet opstaan’

Lale Gül hoopt dat het tij nog te keren is in Nederland: ‘Vrouwen moeten te allen tijde het recht hebben om met hun eigen lichaam te doen wat zij graag willen. Maar daarvoor moet er binnen die conservatieve moslimgemeenschap eerst een andersdenkende voorhoede ontstaan, en ik weet intussen uit eigen ervaring wat je lot is wanneer je als vrouw opstaat.’

Wynia’s Week verschijnt drie keer per week, 156 keer per jaar, met even onafhankelijke als broodnodige artikelen en columns, video’s en podcasts. U maakt dat samen met de andere donateurs mogelijk. Doet u weer mee, ook in 2025? Kijk HIER. Hartelijk dank!