Stemwijzer langs de Weg met Ons!-meetlat

Net als inmiddels een paar miljoen Nederlanders heb ik deze week de Stemwijzer ingevuld. Meer als light entertainment dan als serieuze ondersteuning bij mijn keuze voor een partij om op te stemmen. Die Stemwijzer legt je 30 stellingen voor, waarop je met ja, nee of weet niet/geen mening kunt antwoorden.

Ik heb de test een keer serieus ingevuld en daarna nog een keer. Deze tweede keer heb ik, vrees ik, de deelnemerstatistiek van de Stemwijzer vervuild door 30 random getallen (1, 2 of 3) te genereren en de antwoorden at random in te vullen. Niet zo gek dus, dat er toen vier partijen verspreid over het hele politieke spectrum uit de bus kwamen die volgens de Stemwijzer ‘heel dicht bij elkaar lagen’ in mijn voorkeur, namelijk SP, Denk, BBB en de Partij voor de Dieren.

Open deuren

Zo´n random test is niet eens helemaal nutteloos; als daar uit was gekomen dat ik een voorkeur heb voor, zeg, GroenLinks/PvdA zou dat wijzen op een ingebouwde bias van de Stemwijzer, en dat was dus niet het geval. Zo´n Stemwijzer kan best nuttig zijn om snel een idee te krijgen van waar je staat ten opzichte van de verkiezingsprogramma’s, want blijkbaar zijn de 30 stellingen daaraan ontleend. Maar verkiezingsprogramma’s staan vol open deuren waar niemand het mee oneens kan zijn, en anderzijds met onhaalbare ambities. 

Zo roept de VVD: ‘Nederland moet de sterkste economie van Europa worden’. Waarna ze niets zeggen over waaraan ze dat willen afmeten, laat staan hoe dat te bereiken. Niettemin, dit ‘moet’. Stel dat dit niet lukt, wat betekent dit dan voor de BV Nederland, en welke consequentie trekt de VVD daaruit? Raadsels, raadsels.

D66 wil altijd in alles ‘koploper’ worden. Niet slechts in klimaat, milieu en trans-inclusiviteit, maar eigenlijk in elk modieus verschijnsel dat hypet ten tijde van het schrijven van hun verkiezingsprogramma. Ook aan D66 de nuchtere vraag: stel dat het niet lukt, dat ‘koploper’ worden in bijvoorbeeld AI, wat is dan de consequentie? Houden we als Nederland dan op met AI? Natuurlijk niet. Elk normaal mens snapt dat dit loze kreten zijn, ooit op onduidelijke wijze ontsproten aan de krochten van het partijapparaat.

De Stemwijzer toetst begrijpelijkerwijs de voorkeur van de deelnemer aan veel concretere kwesties die onderscheidend zijn voor politieke partijen, zoals wel of niet de hypotheekrenteaftrek afschaffen. Het is kiezen voor partijen op grond van simpele multiple choice-vragen. Maar net als bij proefwerken en tentamens zijn de open vragen interessanter.

De woke-debilisering

Wat is de visie van de diverse partijen op Nederland in 2030, 2050 en verder? In het afsluitende hoofdstuk van mijn boek Weg met Ons! De mythe van de westerse erfzonde somik vier kwesties op die de bijl aan de wortel van Nederland als natiestaat leggen als er niets aan gedaan wordt. Drie van die vier kwesties zijn simpelweg een kwestie van beleid, dat we gewoon kunnen doorvoeren als we ons typisch westerse, overtrokken schuldgevoel over al het leed in de wereld afschudden.

Ten eerste de woke-debilisering van onze universiteiten. We zien nu dat complete sociale faculteiten aan de universiteiten van Nijmegen en Amsterdam in de ban zijn van haat tegen Israël, die voortkomt uit een veel algemenere zelf-haat: het hele Westen is immers slecht en schuldig aan uitbuiting, kolonialisme, apartheid en genocide, en Israël is de perfecte kop van Jut voor dat sentiment. Hele generaties gamma-studenten zijn door hun docenten opgevoed in dat geloof, en die oogsten nu wat ze gezaaid hebben.

Herstelbetalingen

Geen van de partijen die kans maken om straks in het kabinet te komen zegt daar iets over. Je kunt het rellen en de verdwazing van die studenten afdoen als een academische clown show, maar over twintig, dertig jaar is dit wel voor een groot deel de elite die ons land bestuurt. Het is relatief eenvoudig om zulke woke uitwassen van onze universiteiten te verwijderen, simpelweg door de overheidsfinanciering stop te zetten.   

Tweede punt zijn de enorme bedragen aan herstelbetalingen – biljoenen euro’s –  voor de vermeende historische klimaatschuld die het Westen de komende decennia aan de VN gaat overdragen. Prima volgens GroenLinks-PvdA: die committeren zich aan 0,7 procent van het BBP voor ontwikkelingshulp en daar bovenop komt Nederland nog ‘de internationale afspraken over klimaatfinanciering en het klimaatschadefonds na’. De andere partijen zeggen daar niets expliciets over; die slaapwandelen gewoon deze fuik in. In principe kan Nederland op elk moment besluiten, dat we daar niet meer aan mee doen.     

Tegenstrijdig CDA

Derde punt: immigratie. GroenLinks-PvdA en D66 negeren in wezen dit hete hangijzer, terwijl zowel VVD, CDA als BBB wel iets willen met het VN-Vluchtelingenverdrag en het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Dit zijn de twee grootste molenstenen om de nek van westerse landen, die hen dwingen om onbeperkt vluchtelingen op te nemen (waarbij aangetekend dat een groot deel van de rest van de wereld het VN-Vluchtelingenverdrag nooit heeft ondertekend of aan z’n laars lapt). BBB wil die verdragen ‘opzeggen’, VVD en CDA willen deze respectievelijk ‘herzien’ en ‘aanpassen’, maar hoe precies, daar gaan ze niet op in.

Verder heeft vooral het CDA nog naïeve ideeën over het economisch ontwikkelen van de Global South, onder meer door een ‘Afrika-strategie’, met natuurlijk veel ontwikkelingshulp en ‘als gelijke partners samenwerken’. Dit zou ‘de oorzaken van migratie wegnemen’. Vreemd genoeg constateren ze ook, op zich terecht, dat de armoede in de wereld sinds 1990 sterk gedaald is, maar dit heeft niet geleid tot een afname van migratie, integendeel – een tegenstrijdigheid die het CDA ontgaat.

Hoewel deze partijen blijkbaar wel vinden dat ze het brede ongemak in de samenleving over de massa-immigratie moet adresseren, komen hun verkiezingsprogramma’s op dit punt vooral halfhartig en onsamenhangend over. Want voor echte vluchtelingen moet toch altijd plaats blijven in Nederland, of woorden van gelijke strekking. 

Dat brengt ons bij het vierde punt, waarop een nog groter taboe rust dan op het weren van immigranten: het krimpen van de autochtone bevolking en de vervangingsmigratie die nu aan de gang is. Recent bleek uit Amerikaans onderzoek, dat juiste linkse mensen weinig kinderen krijgen, terwijl dit bij conservatieven niet afgenomen is. Blijkbaar gaan westerse progressieven dermate gebukt onder woke-schuld en boete, dat ze het beter voor de planeet vinden om zich niet meer voort te planten.

In 2050 geen verkiezingsprogramma’s meer

Geen van de bovengenoemde partijen durft aan dit thema zijn vingers te branden. Hoe overtuigen we mensen dat het voor zowel henzelf, voor Nederland en zelfs voor de wereld beter is om wel voldoende kinderen te krijgen om de eigen bevolking in stand te houden? Als deze dubbele trend – autochtonen die te weinig kinderen krijgen, en voortgezette massa-immigratie – niet gekeerd wordt, vormt de autochtone bevolking rond 2050 een minderheid in eigen land en hoeven BBB, VVD en CDA niet eens meer verkiezingsprogramma’s op te stellen, omdat GroenLinks-PvdA en DENK dan samen de absolute meerderheid hebben.

Wynia’s Week brengt broodnodige, onafhankelijke berichtgeving: drie keer per week, 156 keer per jaar, met artikelen en columns, video’s en podcasts. Onze donateurs maken dat mogelijk. Doet u mee? Hartelijk dank!