Geen straten vernoemen naar vermoorde verzetshelden: zo neerbuigend en meedogenloos is de moraal van GroenLinks-PvdA

In Alkmaar overschaduwt een politieke discussie de herdenking van negen in de Tweede Wereldoorlog gevallen verzetsmensen. Het is geen incident: de linkse moraal creëert een veenbrand die eind oktober wel eens kan oplaaien in een voor links teleurstellende verkiezingsuitslag.

Ten oosten van Alkmaar ligt polder de Schermer, waar in de laatste winter van de Tweede Wereldoorlog, in de nacht van 10 op 11 oktober 1944, de ‘Slag bij Rustenburg’ plaatshad. Negen verzetsmensen waren er in die nacht op uit getrokken om wapens die vanuit Engeland ten behoeve van het verzet in een weiland in de Wogmeer zouden worden gedropt, op te halen. Het was slecht weer die nacht, en om die reden was de dropping niet doorgegaan. In plaats van op wapens stuitten de verzetsmensen op een blokkade van Landwachters, Nederlanders in dienst van de Duitsers, die later werden versterkt door een groep Duitse soldaten onder leiding van de SS’er Willy Lages. De wapendropping was verraden. Het kwam tot een vuurgevecht tussen beide groepen, waarbij de commandant van de verzetsmensen, Gerard Veldman, sneuvelde en een andere man gewond in handen van de Duitsers viel.

De overgebleven zeven verzetsmensen vluchtten en verstopten zich in boerderij Houtlust aan de Zuidervaart, waar de Duitsers en de Nederlandse collaborateurs hen echter wisten te vinden. De zeven mannen werden ter plaatse doodgeschoten, de boerderij werd in brand gestoken. Bij de kerk in het plaatsje Stompetoren (sinds 2015 onderdeel van de gemeente Alkmaar) staat een monument met de namen van de negen mannen, aangevuld met de namen van vier andere lokale verzetsmannen: : Dirk de Boer Dz., Piet de Boer, Johannes de Jong, Piet Koning, Floor Niele, Johannes de Reus, Siem Spierenburg, Gerard Veldman, Jacob Wagenaar, Piet Wagenaar, Jan Walter, Rein Witteveen en Frans van der Zeijden.

‘Te gevoelig om te steunen’

Op maandag 11 oktober aanstaande is er de jaarlijkse herdenking van dit drama in de polder. Er komen steevast veel nabestaanden van de negen mannen op af. Maar dit jaar wordt de stille tocht en bloemlegging overschaduwd door een politieke discussie.

VVD-raadslid Marius Wiegman (1986), in het dagelijks leven journalist voor de ‘fanpage’ van AZ, bedacht het plan om de straten in een nieuwe wijk in Stompetoren naar de negen, door de Duitsers gedode verzetsstrijders te vernoemen. De motie, die hij daartoe indiende in de raadsvergadering van 18 september jongstleden, kreeg een ruime meerderheid (inclusief de stemmen van de SP en de PvdD), maar werd, anders dan je zou verwachten, niet unaniem gesteund. De GroenLinks-PvdA-fractie, met zeven zetels in de Alkmaarse gemeenteraad vertegenwoordigd, stemde tegen.

Waarom? De VVD had de benoeming van straatnamen politiek gemaakt, zei raadslid Mathijs de Boer. ‘Het vernoemen van verzetsstrijders in de nieuwe wijk Stompetoren-West in Alkmaar’, zo luidde zijn verklaring, ‘is met alles wat er in de wereld aan de hand is, te gevoelig om te steunen’. Zo’n statement maakt het er niet veel duidelijker op. Bedoeld is, zo lichtte De Boer toe, dat de VVD ‘geharnast’ in het debat over Israël staat. En dat dan uitgerekend de VVD met een voorstel komt om de straten in de nieuwe wijk naar verzetshelden te vernoemen, maakt de zaak ‘politiek’.  ‘Alles wat met de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust te maken heeft, ligt gevoelig’, zei De Boer in De Telegraaf. ‘Het komt al snel op “ja, maar dat is Jodenhaat” uit’.

De redenering is bizar, en vooral ook volstrekt onbegrijpelijk. En het wordt er niet beter op dat GroenLinks-PvdA sindsdien alle nadere toelichting weigert en zich achter procedurele opmerkingen verschuilt.

In het ‘huidige tijdsgewricht’ ligt het vernoemen van straten naar verzetsstrijders gevoelig, zo gevoelig dat je een motie die dat vernoemen wil realiseren, niet kunt steunen. Omdat er elders op de wereld (bedoeld zal zijn: in Gaza) een conflict aan de hand is, zouden wij in Nederland geen straten naar verzetshelden mogen vernoemen? De VVD is pro-Israël, dus (in het hoofd van De Boer) pro-de onderdrukkende, genocidale partij, en mag daarom nu niet een motie indienen ter instandhouding van de herinnering aan mannen die toen aan de goede kant stonden in een oorlog waarin de Holocaust plaats had?

Ultieme vorm van polarisatie

Het is de ultieme vorm van polarisatie: wij zijn tegen, want de VVD is voor. Het is vergelijkbaar met het statement tegen geweld dat de Tweede Kamer van de week op initiatief van Mirjam Bikker (ChristenUnie) wilde maken: links tekende niet mee omdat de PVV en Forum wél ondertekenden. Een motie van Geert Wilders en Lidewij de Vos van Forum om alle geweld, uit welke hoek dan ook, te veroordelen, behaalde van de week een meerderheid – maar zonder de steun van de linkse fracties in de Tweede Kamer. Of is links alleen tegen alle plannen van de VVD die met de oorlog, en dus met de Holocaust, en dus met de Joden, te maken hebben? Als je pro-Israël bent, verlies je ieder recht van spreken? Als je nu aan de verkeerde kant staat, verlies je het recht om plaatsgenoten te eren die in de Tweede Wereldoorlog aan de goede kant stonden? Als je Israël steunt, kun je nooit meer iets goed doen? En dan mag je straks ook geen initiatief meer nemen om de viering van ‘In Alkmaar begint de victorie’ enige luister bij te zetten (voor de lezers van na de Mammoetwet: ik verwijs naar de wending in de Tachtigjarige Oorlog met het ontzet van Alkmaar op 8 oktober 1573)?

Goed bezien is dit conflict in de gemeenteraad van Alkmaar meer dan een incident. Het is een symptoom van de neerbuigende en uitsluitende linkse moraal, die puriteinser en meedogenlozer is dan die van de strengste gereformeerde zedenprediker in de zeventiende eeuw. Terwijl in heel Nederland de protesten tegen de komst van azc’s aanzwellen, terwijl de bestaansonzekerheid en de spanningen tussen bevolkingsgroepen toenemen, en de echte voedingsbodem van de rellen op het Malieveld duidelijk kunnen zijn, terwijl dus duidelijk is dat decennia van links en ‘middenlinks’ beleid deze sfeer heeft geschapen, is er bij links geen enkele kritische zelfreflectie en blijven politici uit die hoek alleen maar het morele vingertje heffen. In de Tweede Kamer en in de gemeenteraad van Alkmaar – nergens begrijpen ze wat er werkelijk aan de hand is en wat ze eigenlijk zouden moeten doen. En dan straks beteuterd kijken als deze veenbrand in een duidelijke verkiezingsuitslag oplaait.

Wynia’s Week brengt broodnodige, onafhankelijke berichtgeving: drie keer per week, 156 keer per jaar, met artikelen en columns, video’s en podcasts. Onze donateurs maken dat mogelijk. Doet u mee? Hartelijk dank!