Stop het subsidiëren van ecocidale boomverbranding

Politieke partijen in Nederland blijven daags na de Tweede Kamerverkiezingen gloedvol spreken over klimaatactie en vergroening, maar we subsidiëren tegelijkertijd op zeer grote schaal het verbranden van bomen. Samen met andere rijke economieën geven we wereldwijd jaarlijks 250 miljard dollar publiek geld aan een commerciële miljardenindustrie van grootschalige houtkap en -verbranding. De werkelijke bedragen van deze natuurvernietigende schande liggen waarschijnlijk nog veel hoger, gezien de gebrekkige transparantie en onvolledige rapportage. 

Biomassa is een miljardenverslindende klimaatillusie 

Volgens het internationale rapport van het Biomass Action Network dragen deze subsidies wereldwijd bij aan grootschalige houtkap, verlies van biodiversiteit en extra CO2-uitstoot. ‘Biomassa is géén groene energie, maar een miljardenverslindende klimaatillusie’, zegt Dr. Fenna Swart, voorzitter van het Comité Schone Lucht. Zij heeft gelijk, en de verzamelde Nederlandse en Europese wetenschappers bevestigen haar gelijk. Desondanks wilde demissionair minister Sophie Hermans van Klimaat en Groene Groei eerder dit jaar toch weer nieuwe biomassasubsidies gaan verstrekken. 

Hermans is beslist niet dom, maar ze is zo te zien met handen en voeten gebonden aan contracten en juridische verplichtingen met de machtige biomassa-industrie. Hermans is bovendien gekooid door onzindelijke klimaatwetten die een toekomstige CO2-verlaging afdwingen, en daartoe vervuilende CO2-verhogende biomassa tegen alle wetenschappelijke feiten in als schoon en CO2-verlagend aanmerken. Voormalig eurocommissaris Frans Timmermans heeft er in zijn Green Deal voor gezorgd dat het formeel zo werkt in de EU. 

Laten we dit nog eens op een rijtje zetten, want het is cruciaal. 

• Onzindelijke klimaatwetten dwingen een kwantitatieve toekomstige CO2-reductie af, om te beginnen 55 procent in 2030. Niemand weet of en hoe zo’n reductie gerealiseerd kan worden. Niemand weet hoe groot het effect zal zijn op het wereldwijde klimaat. 

• Niemand weet hoeveel geld zo’n grote CO2-reductie in zo’n korte tijd zal kosten. Niemand weet wat de consequenties en risico’s zullen zijn voor natuur, samenleving, economie, welzijn  en veiligheid. 

• De eveneens onzindelijke Renewable Energy Directive (RED) van voormalig eurocommissaris Frans Timmermans bepaalt dat het verbranden van bomen in de EU CO2-neutraal is, terwijl het in werkelijkheid meer CO2 uitstoot dan het verbranden van steenkool. 

• De minister van Klimaat en Groene Groei kan daarom formeel miljardensubsidies aan commerciële energiebedrijven geven, teneinde op papier CO2 te reduceren en zo te voldoen aan de dwingende klimaatwetten. 

• Wetenschappers geven consequent aan dat het verbranden van bomen geen CO2 bespaart en slecht is voor natuurlijke bebossing en biodiversiteit. Actiegroepen zoals Milieudefensie en Comité Schone Lucht onderschrijven dit, en veel politieke partijen ook. 

• Timmermans’ eigen partij GroenLinks-PvdA zegt opmerkelijk genoeg niets over biomassa. Het woord komt zelfs niet voor in het 187 pagina’s tellende verkiezingsprogramma. 

Papieren werkelijkheden dicteren het klimaatbeleid 

Zover zijn we gekomen in de huidige energietransitie. De minister, het parlement, de rechter en wij allen hebben de regie uit handen gegeven aan papieren werkelijkheden waarvan politici en wetenschappers weten dat ze niet deugen. De oerwouden in de Baltische staten en Noord-Amerika worden leeggekapt om in onze energiecentrales te worden verbrand, en dat zal nog heel veel jaren zo doorgaan. Ik maak in de Nieuwe Kies Wijzer Klimaat korte metten met deze hemeltergende schande, die onze kinderen en kleinkinderen ons nog bitter zullen verwijten. 

Intussen wordt het huidige demissionaire kabinet langzaam maar zeker gewurgd door de nietsontziende klimaatwetten, en dat zal met een nieuw kabinet evenzo gebeuren. Elke afwijking van de klimaatwetten leidt tot rechtszaken tegen ons allen van ongekozen belangengroepen, en tot eventuele dwangsommen op kosten van ons allen.  

Kabinet bevestigt dat klimaatwetten slecht zijn  

De regering overweegt nu om die dwangsommen te gaan betalen uit het Klimaatfonds van 35 miljard euro. Dat roept begrijpelijkerwijs kritiek op, want het Klimaatfonds is juist bedoeld om te voldoen aan de klimaatwetten en aldus dwangsommen te voorkomen. Dat is echter niet het einde van het verhaal, want als eventuele dwangsommen uit een andere pot moeten komen, betekent dat één van drie dingen: Belastingverhoging, oplopende staatsschuld of minder geld naar andere beleidsterreinen zoals zorg, onderwijs en defensie. Er is dus wel wat voor te zeggen om dwangsommen die voortkomen uit onzindelijke klimaatwetten te betalen uit het Klimaatfonds. 

Temeer daar 7 miljard euro in het Klimaatfonds nog niet met concrete maatregelen is ingevuld, en de wel ingevulde maatregelen volgens het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) hoogstwaarschijnlijk niet tot de vereiste 55 procent CO2-reductie in 2030 zullen leiden. Daarom houdt het kabinet zich bezig met het risico van dwangsommen en met de vraag hoe die betaald moeten worden. Het huidige kabinet bevestigt daarmee in feite tussen de regels door dat het huidige Klimaatfonds ondoelmatig wordt besteed en dat klimaatwetten die op kosten van alle belastingbetalers tot dwangsommen kunnen leiden slechte wetten zijn. 

Journalisten en juristen maken zich druk om de juridische risico’s van het achterblijven op de vereiste klimaatdoelen, en van het betalen van eventuele dwangsommen uit een Klimaatfonds dat daar niet voor is bedoeld. Ik denk dat we ons veel beter druk kunnen maken om de veel grotere risico’s in de echte wereld van miljoenen burgers en bedrijven, zoals steeds duurdere energie, hogere belastingdruk, afkalvende concurrentiekracht, verzwakkende economie, teruglopende werkgelegenheid en oplopende staatsschuld. 

Klimaatwetten moeten van tafel 

Met de dwingende en nietsontziende klimaatwetten is het huidige klimaatbeleid gedegenereerd tot een juridische en bureaucratische schijnvertoning. In die schijnvertoning is het realiseren van papieren CO2-fabels en juridische klimaatregels belangrijker geworden dan de fysieke werkelijkheid van de atmosfeer en de natuur met levende planten, bomen, dieren en mensen.  

Rechtmatigheid is belangrijker geworden dan doelmatigheid. In het geval van de klimaatwetten ligt de oplossing voorhanden. Die moeten van tafel, zo snel mogelijk. Dan kunnen we om te beginnen stoppen met het subsidiëren van ecocidale boomverbranding en van energieverspillende waterstof, maatregelen die op papier CO2-uitstoot verlagen maar in werkelijkheid CO2-uitstoot verhogen. 

Wynia’s Week verschijnt 156 keer per jaar en wordt volledig mogelijk gemaakt door de donateurs. Doet u mee, ook straks in het nieuwe jaar? Doneren kan zo www.wyniasweek.nl/doneren/. Hartelijk dank! Donateurs kunnen ook reageren op recente artikelen, video’s en podcasts en ter publicatie in Wynia’s Week aanbieden. Stuur uw publicabele reacties aan reacties@wyniasweek.nl. Vergeet niet uw naam en woonplaats te vermelden (en, alleen voor de redactie: telefoonnummer en adres). Niet korter dan 50 woorden, niet langer dan 150 woorden. Welkom!