We dreigen te capituleren, en een D66-CDA-kabinet gaat dat niet verhinderen

Terwijl we dreigen te capituleren voor migratie en links activisme, gaan CDA en D66 praten over een conceptregeerakkoord. Te vrezen valt dat er in dat akkoord weinig, te weinig, te lezen zal zijn over het voorkomen van de ultieme capitulatie.

Deze week was ik te gast bij goede vrienden in Zeeland. Het gesprek kwam op een gegeven moment op het komende Sinterklaasfeest en de intocht van de goedheiligman, voorzien voor vandaag, in het Zeeuwse Yerseke. Velen hielden hun hart vast, zo kreeg ik te horen.

Intocht afgeblazen

Yerseke is een vissersdorp – net als Katwijk, Arnemuiden en Genemuiden – plaatsen waar men de dingen graag doet zoals men dat vanouds gewend is en waar men zich zeker niet door buitenstaanders de wet laat voorschrijven. Sinterklaas is altijd met een intocht gevierd, met de Sint en zwarte Pieten, en niemand die daaraan iets kan gaan veranderen.

Vorig jaar waren twintig actievoerders van Kick Out Zwarte Piet (KOZP) naar Yerseke gekomen om de aankomst te verstoren. Jongens uit Yerseke – net als hun kameraden in Katwijk niet gaarne bereid om in hun plaats ongewenste dingen te laten gebeuren – onthaalden de demonstranten op eieren. Er werd een beetje geknokt. ME erbij. En nu waren sommigen in Zeeland bang dat dat weer zou gebeuren.

Later deze week kwam het bericht dat Yerseke de intocht van Sinterklaas had afgeblazen. Er was een ‘landelijke dreiging’, de risico’s waren ‘niet te overzien’, en daarom had de burgemeester (SGP-burgemeester Jan Luteijn), na overleg met de politie en KOZP, geconcludeerd dat de gevaren ‘voor kinderen, bezoekers en vrijwilligers’ te groot zijn en ‘niet te overzien’. Het dorp mocht niet het toneel worden van ’politieke of maatschappelijke confrontatie’.

We moeten even goed bedenken wat hier precies gebeurt. Een dorp wil een traditie vieren. Een actiegroep ontzegt dat dorp het recht op die traditie en wil het feest komen verstoren. Je zou denken dat de autoriteiten de lokale bevolking dan tegen die demonstranten in bescherming nemen. Als dat niet gebeurt accepteren lokale jongens de gang van zaken niet en kondigen zij een tegendemonstratie aan. En vervolgens wordt het feestje gecancelled.

Saillant detail: KOZP stopt er op 5 december van dit jaar mee, omdat de actieclub van mening is dat haar missie volbracht is. De gebeurtenissen in Yerseke laten zien dat KOZP daar nog gelijk in heeft ook. KOZP dreigt en de heren regenten gaan op hun rug liggen. Mission accomplished.

Zorgeloosheid beschadigd

Het doet denken aan wat we in deze zelfde week in Frankrijk hebben gezien. In Parijs herdenkt men de aanslagen die islamitische terroristen van IS (Islamitische Staat) tien jaar geleden pleegden, op de avond van ‘zwarte vrijdag’ 13 november 2015. Daarbij kwamen binnen een paar uur tijd 130 mensen om het leven. President Macron onthulde in een speciale herdenkingstuin de grote stenen blokken waarop de namen van de dodelijke slachtoffers gegraveerd zijn.

Onderzoekers van het Instituut Jean Jaurès publiceerden een enquête over de invloed die de aanslagen hebben gehad op het dagelijks leven van Fransen. De ‘islamistische commando’s’ hebben niet alleen mensen gedood maar ook een bepaalde zorgeloosheid (insoucicance) en luchtigheid (légèreté) van de Fransen beschadigd. Fransen hebben hun dagelijkse gewoonten veranderd en gaan tegenwoordig niet meer zomaar de straat op.

Minder naïef?

Zou het waar zijn dat Fransen zich van het gevaar van het islamisme bewust zijn en dat ze voorzichtiger zijn geworden, en de bestuurders minder naïef? Er gaan ook stemmen op om in gesprek te gaan met de moslimterrorist, Salah Abdeslam, die het heeft overleefd: om ‘de wonden te helen’.

En zouden wij Nederlanders inmiddels minder naïef zijn? Of hebben wij vooral nog altijd de neiging om het gevaar van het islamisme en de ontwrichting van een multiculturele samenleving waarin de samenstellende delen geen gemeenschappelijke tradities, geen waarden, geen moraal meer met elkaar delen, te bagatelliseren? En schrijven wij de polarisatie en spanningen nog altijd vooral toe aan de critici van de multiculturele samenleving, die niet de bron van de spanningen zijn maar een reactie daarop?

Conceptregeerakkoord

Als je beide dingen, Yerseke en Parijs, samenvoegt, dan bevinden we ons dus in een situatie waarin we eigen tradities cancellen – onder een beetje druk van linkse activisten – en ons nog altijd onvoldoende bewust zijn van (te zorgeloos zijn, te luchthartig zijn over) de gevolgen van migratie voor de spanningen in een samenleving en het verdwijnen van het vertrouwen dat voor een gezonde samenleving fundamenteel is.

Deze week ook presenteerde Wouter Koolmees als verkenner zijn advies voor de kabinetsformatie en heeft de Tweede Kamer Rob Jetten (D66) en Henri Bontenbal (CDA) aangewezen als de mannen die een soort conceptregeerakkoord moeten gaan schrijven. Het moet gaan over de vijf grote thema’s van het moment (wonen, asiel, stikstof, financiën en veiligheid) en op basis van hun concept moet duidelijk worden welke partijen zich kunnen aansluiten. In eerste instantie gaat het, naar verluidt, vooral om het oplossen van de problemen rond stikstof en energie.

Dat het CDA en D66 gaat lukken om zo’n proeve te leveren, lijkt mij duidelijk: D66 is immers zo’n beetje het CDA zonder de C, en onder Bontenbal is het CDA ontegenzeggelijk progressiever geworden. Maar dat doet het ergste vrezen wanneer het over de asielparagraaf in dat conceptregeerakkoord gaat. Terwijl de verkiezingen daar toch echt over gingen, en Rob Jetten vrome woorden sprak over de PVV-stemmer wiens zorgen door een volgend kabinet zeer serieus moesten worden genomen.

Geen halt aan migratie

Bij het debat in de Tweede Kamer over het verslag van verkenner Koolmees gebeurde iets dat al reden geeft tot donkerbruine vermoedens. Joost Eerdmans (JA21) wilde de Kamer laten uitspreken dat het concept van D66 en CDA een voorstel moest bevatten voor een fundamentele herziening van het asielstelsel. Maar alleen VVD, SGP, BBB, Forum en JA21 steunden dit voorstel.

Zo laat Nederland een beeld zien waarin het linkse activisten lukt om bestuurders zo te intimideren dat tradities worden geschrapt, en een nieuwe regering niet de stappen zal zetten die nodig zijn om de migratie een halt toe te roepen. De gebeurtenissen van deze week zijn daarmee een soort aankondiging van een capitulatie.

Wynia’s Week verschijnt 156 keer per jaar en wordt volledig mogelijk gemaakt door de donateurs. Doet u mee, ook straks in het nieuwe jaar? Doneren kan zo. Hartelijk dank! 

Donateurs kunnen ook reageren op recente artikelen, video’s en podcasts en ter publicatie in Wynia’s Week aanbieden. Stuur uw publicabele reacties aan reacties@wyniasweek.nl. Vergeet niet uw naam en woonplaats te vermelden (en, alleen voor de redactie: telefoonnummer en adres). Niet korter dan 50 woorden, niet langer dan 150 woorden. Welkom!