Artikelen van Hans Werdmölder

HansWerdmölder 14-1-23

Hoe zijn de 25.000 Eritreeërs in Nederland beland?

Eritrea is een jong land dat na een lange onafhankelijkheidsoorlog in 1991 zelfstandig werd. Tot het einde van de Tweede Wereldoorlog was Eritrea een Italiaanse kolonie, vervolgens een Brits protectoraat en tussen 1952 en 1962 een federatie met Ethiopië. In 1962 werd het land, tegen zijn zin, ingelijfd als een provincie...

marrons

De Marrons in Suriname hadden meer te lijden van stadscreolen dan van blanken

 In 2001 bracht toenmalig minister Grote Steden- en Integratiebeleid, de D66’er  Roger van Boxtel, een bezoek aan Pikinslee, een bosnegerdorp in het binnenland van Suriname, drie kwartier vliegen van Paramaribo. Het vijfdaagse bezoek van Van Boxtel en zijn delegatie had tot doel kennis te nemen van het slavernijverleden, en om president...

erasmusbrug

Met slavernijexcuses heeft Mark Rutte veel Nederlanders in de kou laten staan

Premier Rutte heeft de woorden van de stadsdichter van Amsterdam, Marjolijn van Heemstra, zeer ter harte genomen. Zij schrijft: ‘Hoe maak je excuses als de stilte zo lang is aangestampt dat ze gesteente werd? Dat vraagt precisiewerk. (…) Leestekens doen ertoe; geen punt op het einde, excuses zijn geen deksel, in...

WERDMOLDER241222-kommaRutte

Als Suriname geen ‘raciaal paradijs’ is, is dat dan ook de schuld van Nederland?

In een recent interview doet beeldend kunstenaar Raul Balai de volgende uitspraak: ‘Ik zie geen kleur is een van de meest racistische dingen die je kunt zeggen.’ Progressieve blanken zouden daarmee aan gekleurde mensen willen aangeven hoe ruimdenkend en humanistisch ze zijn. ‘Patroniserend en volledig fout,’ zeggen de antiracisten in koor....

sorry

Waarom moet ik mijn excuses maken voor het slavernijverleden van Nederland?

Het Amerikaanse enfant terrible van The Washington Post Nicholas von Hoffman schreef in zijn biografie dat zodra een persoon bij een groep, een demonstratie of vakbond gaat behoren, zijn gedrag verandert. ‘Hij wordt ineens een geheel ander persoon.’ Interne groepsprocessen bevorderen ook de neiging om vast te houden aan onjuiste en...

paauw

Hoe pak je Marokkaanse relschoppers aan?

Ook na de benauwde overwinning van Marokko op Portugal wordt volop feest gevierd. We kennen inmiddels de taferelen van jubelende supporters met Marokkaanse vlaggen en luid toeterende auto’s in de grote steden. Niet alleen in Marokko, maar ook in België, Nederland en Frankrijk. De Marokkaanse koning Mohammed IV liet zich in...

Een verdeeld hart.3

Marokkanen in Europa: een verdeeld hart

Hans Werdmölder is kenner van de Marokkaanse diaspora in Nederland. In een korte serie schetst hij de achtergrond achter Marokkaanse jongens en mannen die in Nederlandse steden gaan rellen als ‘hun’ voetbalelftal wint bij het WK. In deze aflevering: zelfreflectie is ook bij de hoger opgeleide Nederlandse Marokkanen slecht ontwikkeld. En...

WERDMOLDER170922-kansparels

Het wegkijken is er nog volop

Ineens was het er weer. Het ongemakkelijk gevoel bij politici en de toonaangevende media toen Marokkaanse reljongeren in Brussel, Antwerpen en Amsterdam de gelegenheid aangrepen om de klinkende overwinning van Marokko op België op hun eigen wijze te vieren. Meteen na de beladen wedstrijd tegen België braken er rellen uit met...

HansWerdmölder 3-12-22

Wangedrag van Marokkaanse jongens in Nederland en België is uitbarsting van een permanent cultuurconflict

Op het wereldkampioenschap voetbal in Qatar won Marokko verrassend met 2-0 van België. De Leeuwen van de Atlas versloegen de veel hoger genoteerde Rode Duivels. In alle steden van Marokko vierde men feest. Auto’s met jubelende supporters, zwaaiend met de rode Marokkaanse vlag, reden luid toeterend door Marrakech, Rabat en andere grote...

kees

Met oud-politiechef Kees Sietsma terug in de tijd: toen de politie onderhandelde met drugsbazen

‘Kees Sietsma ademt nog altijd politie’, schrijven misdaadverslaggever Gerlof Leistra en sportbiograaf Patricia Jimmink in de inleiding van hun boek over de Amsterdamse politiecommissaris, ‘ook al is hij al meer dan dertig jaar weg bij de politie.’ Het boek over Sietsma is opmerkelijk, omdat rechercheurs doorgaans niet op de voorgrond treden...